​Anne Bakker

Uit de keuzematrix en het overleg moment met de opdrachtgever is de (fiets) tas het uiteindelijke concept wat we gaan realiseren. Omdat Suzanne en ik drie tassen van drie verschillende materialen hebben gemaakt zijn er nog veel ontwerp vragen die nog beantwoord moeten worden. In het vervolg van de concept fase gaan we hiermee aan de slag. We hebben alle to do's op een rijtje gezet een verdeeld onder ons zessen. Ik hou me in deze fase bezig met de volgende onderwerpen:

1. Welke garen we gaan gebruiken

2. Het personaliseren van de tas (brand identity)

3. Het handvat: dit onderwerp heeft Linde later van mij overgenomen

4. Wie de tas gaat maken op Schiermonnikoog

5. Een merk naam

6. Promotie video

​​​​

1. Garen:

1.1 Waarom garen?  

Garen wordt gebruikt als verbinding materiaal om bijv. twee losse delen stof met elkaar te bevestigen. Garen worden vooral gebruikt met stof voor kledingstukken, accessoires en andere textielproducten. Het is een stevige verbindingsmethode voor allerlei projecten. Het is daarnaast een snelle manier van verbinden. 

Er zijn naast het gebruik van garen nog een aantal andere verbinding methoden, zoals: 

• Lijmen 
  - Voordelen: waterdichte verbinding 
  - Nadelen: lastig te corrigeren na het aanbrengen 

 

• Warmteverlijming (thermisch lassen) 
  - Voordelen: weerbestendig en geschikt voor zware belasting 
  - Nadelen:  risico beschadiging materiaal (smelten), apparatuur en ervaring vereist 

 

• Klinknagels of bouten 
  - Voordelen: demonteerbaar en herbruikbaar 
  - Nadelen: vereist gereedschap en ervaring: popnageltang 

 

• Nieten of stikken met ringen 
  - Voordelen: snel en eenvoudig 
  - Nadelen: kan loslaten onder belasting 

 

• Lasnaadversterking 
  - Voordelen: extra bescherming 
  - Nadelen: minder esthetisch  

 

• Haken, lussen of gespen 
  - Voordelen: flexibel, verstelbaar en gemakkelijk te repareren 
  - Nadelen: minder stevig 

 

Conclusie:  

Het hangt er vanaf wat de eisen zijn van het product welke verbinding het meest geschikt is. Meest geschikte verbinding voor onze tas: 

• Sterkte en waterdichtheid: lijmen of warmtelijmen 

• Naaien met garen: netjes afgewerkt en designelement als we voor kleur gaan 
  
   

​1.2 Welke soorten garen zijn er? En wat zijn de verschillen? 

Naaigarens worden voornamelijk geproduceerd in drie lagen maar soms ook in twee of vier lagen vezels. Garen worden vanuit vezels gespind en de draairichting van het spinnen bepaald of het een S-draaiing heeft of een Z-draaiing. De een wordt gespind met de klok mee en de ander tegen de klok in. S-draaiing garen werken optimaal met naaimachines. Het minimaliseert rafelen tijdens het naaien. Z-draaiing garen worden vaak gebruikt voor handmatig naaien. Dit omdat dit type garen beter bestand is tegen de natuurlijke draaiing die ontstaat als je met de hand naait.  




 

 

Verschil in draaiing tussen S-draaiing en Z-draaiing garen 

Ook zijn er verschillen in materiaal waar het garen van worden gemaakt. Hieronder is een lijst te zien met de meest gebruikte vezels: 

• Katoen:  
  Geschikt voor lichtgewicht projecten en is absorberend, zacht en relatief rekvrij. 
   

• Polyester: 
  Geschikt voor allerlei projecten en is sterk, rekbestendig en vochtbestendig. 

 

• Nylon: 
  Geschikt voor projecten die stevigheid vereisen en ik zeer sterk, flexibel en slijtvast 

 

• Kevlar: 
  Geschikt voor zwaar belastbare projecten (bijv. kogelwerende vesten) en is extreem sterk, hittebestendig en slijtvast 

 

• Duurzame garen: 
  - Wol (schapenvacht) 
  - Merinoswol (merinosschapen vacht) 
  - Katoen (plant) 
  - Bamboe (bomen) 
  - Hennep (plant) 
  - Linnen (vlas) 
  - Lyocell (hout) 
  - Gerecyclede garen -> textielafval, plastic flessen 

 

Ook zit er verschil in sterkte en dikte van het garen: 

• Sterkte: 
  - Gewoon garen: voor lichtgewicht projecten -> kleding 
  - Heavy-duty garen: voor stevige toepassingen -> meubels 
  - Industriële garen: voor verschillende toepassingen -> touwen, autogordels 

• Dikte: 
  - Dun garen -> lage tex of wordt aangeduid als Wt. (Weight) 
  - Dikke garen -> hoge tex of wordt aangeduid als Wt. (Weight) 

 

Voorbeeld: de standaard maatvoering wordt aangeduid met Tex. Maar sommige landen gebruiken liever Wt., net zoals dat wij in Europa Celsius gebruiken om temperatuur aan te duiden en in Verenigde staten gebruiken ze Fahrenheit om temperatuur aan te duiden.  

In dit voorbeeld heeft het garen een Tex van wat ook wel aangeduid wordt als 40 Wt. Hoe lager het getal hoe dikker het garen.  
 

Als er alleen maar Tex op het garen staat maar je wilt Wt. Weten kun je dit omrekenen, met de volgende formule: 1000 / Tex = Wt. Als je de Tex wilt weten is het precies dezelfde formule maar dan gebruik je de Wt: 1000 / Wt = Tex. 

In de tabel staan een aantal voorbeelden van hoe je de klosjes kunt aflezen en wat ermee bedoeld wordt.  

​​

​

​

 

​

​

 

 

Conclusie:  

Er zit veel verschil in het garen. Allereerst moet je bepalen of je het machinaal of handmatig wilt naaien. Daarna bepaal je het vezel materiaal en hoe deze toepasbaar is. Tot slot bepaal je de dikte van het garen door te letten op Tex of Wt. Voor onze tas is een dik en stevig garen nodig. 

 

​

1.3 Welke garen zijn het meest geschikt voor het materiaal? 

Bij het kiezen van het juiste garen moet er ook rekening gehouden worden met de volgende factoren: 

• Naaibaarheid van de naad (lagen stof); 

• Steektype (welke steek het meest geschikt is); 

• Steekdichtheid (afstand tussen de steken); 

• Soort materiaal (welk materiaal we gebruiken: dikte etc.); 

• Type naaimachine (welke naaimachine we gebruiken); 

• Omstandigheden van het product (welke weersomstandigheden, gebruik etc.); 

• Levensduur product (hoe lang moet het product mee gaan); 

• Kosteneffectiviteit (dure garen of juist goedkopere). 
   

Voor de fietstas kunnen we de volgende dingen meenemen: 

1. Sterke garen: bijv. polyester (heavy duty), nylon garen (bonded nylon) of kelvar garen.  

2. Dikke garen: hoge Tex waarde, bijvoorbeeld 70-90 

3. Zware naaimachine 

4. Naald geschikt voor leer 

5. Garen bestand tegen Uv-straling en vocht 
    

Conclusie:  

Bij het kiezen van het juiste garen moet er rekening gehouden worden met andere factoren zoals naaibaarheid van de naad en omstandigheden van het product. Fietsbanden zijn van een erg dik en stevig materiaal gemaakt dus dient het garen sterk, dik en bestand tegen uv-straling en vocht te zijn. Ook moet de naaimachine zware materialen aan kunnen en moet de naald geschikt zijn voor leer achtige diktes. 

​​

Keuze: 
 
Het twee garen die ik heb opgezocht zijn te kopen bij de volgende twee platformen zoals: ESVO-campingshop of skai-leer. Je zou ook garen bij een groothandel kunnen aanschaffen maar deze informatie heb ik niet kunnen vinden. 
 
Uit de twee opties is optie 1 de beste optie omdat deze in meerdere kleuren verkrijgbaar is, het extra sterk is en het goedkoopste van de twee. Om de juiste keuze te maken in welke kleur het meest geschikt is, zet ik de 5 opties op een lijst en vraag ik aan het team welke kleur het beste past bij de zwarte tas. 

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​​

​

​

​​​​​​​

​

 

 

 

 

 

​

​

Uiteindelijk is deze kleur als beste uit de test gekomen: Gütermann extra sterk 100m in kleur green.
Groot contrast met het zwart -> pakkend detail. We kiezen voor garen omdat dit beter past
bij het ontwerp, de doelgroep en is het is duurzaam.  

 

1.4 Welke kleur garen zijn heeft meest geschikt voor het ontwerp? 

De opdrachtgever vindt het belangrijk dat de tas een bepaalde herkenbaarheid uitstraalt. Hiermee wordt bedoeld: iets wat je doet denken aan Schiermonnikoog, dus bijvoorbeeld en bepaalde kleur. Uit het onderzoek is gebleken dat onze tas vooral uitsprint op de details en afwerking. Een van de ideeën om het product Schierlijk te maken is het gebruik van gekleurd garen. Ik heb naar verschillende herkenbare items gekeken, waar we wellicht iets mee kunnen. 

 

Inspiratiebron 1: 

 

 

De vlag van Schiermonnikoog 

De vlag van Schiermonnikoog bestaat uit vier kleuren met ieder haar eigen betekenis: rood, wit en blauw staan voor de Nederlandse vlag en groen staat symbool voor het eiland (natuur). Kleuren die we kunnen gebruiken: rood, wit, blauw en groen. 

​​

Inspiratiebron 2: 

​

 

Gemeentewapen van Schiermonnikoog 

De Monnik staat centraal in het gemeentewapen van het eiland Schiermonnikoog. Kleuren die we kunnen gebruiken: geel/goud, groen, rood, grijs, wit, zwart. 

​​​

Inspiratiebron 3: 

 

​

​

De twee vuurtorens van Schiermonnikoog 

 Vuurtorens worden vaak gebruikt in producten omdat zij het meest herkenbaar zijn van een eiland. Kleuren die we kunnen gebruiken: blauw, rood, zwart, groen, wit. 

 

Inspiratiebron 4: 

​

​

 

Het strand op Schiermonnikoog 

Het strand is een belangrijk onderdeel van een eiland zoals Schiermonnikoog. Kleuren die we kunnen gebruiken: blauw, wit, grijs, groen, zandkleurig. 

​​​​

Inspiratiebron 5: 

 

​

Het dorp op Schiermonnikoog 

Het dorp is een belangrijke plek op Schiermonnikoog. Kleuren die we kunnen gebruiken: blauw, groen, zwart, wit, oranje. 

 

Conclusie:  

De kleur die het vaakst naar voren komt uit deze 5 inspiratiebronnen is groen. Afhankelijk van welk type garen, steek, materiaal en beschikbaarheid in combinatie welke kleur het beste past bij het ontwerp kunnen we een groene kleur kiezen. 

​

2. Branding/brand identity:

2.1 Wat is branding: 

Branding is het creëren van een herkenbare identiteit, ofwel merkidentiteit. Branding omvat alles wat bijdraagt aan hoe mensen over het product/merk denken, voelen en wat ze daarvan waarnemen. Om een herkenbare identiteit te creëren zijn de volgende onderdelen belangrijk: 

• Visuele identiteit: 
  - Naam: pakkende naam die niet snel vergeten wordt 
  - Logo-intergratie: een logo wat past bij de identiteit (kun je ook integreren in het ontwerp) 
  - Kleuren en typografie: consistent kleurgebruik 
  - Materialen: materialen die merkwaarden weerspiegelen 

 

• Merkwaarden: 
  - De overtuigingen van een product/merk zoals: duurzaamheid, innovatie of usp. 

 

• Positionering: 
  - Hoe onderscheidt het product/merk zich met de concurrent. 

 

• Merkpersoonlijkheid: 
  - Emotionele verbinding leggen met bijvoorbeeld: betrouwbaarheid, duurzaam en innovatief. 

 

• Betrouwbaarheid:  
  - Kwaliteit is hoog (product gaat lang mee) 

 

• Gebruikservaring (UX) 
  - Functionaliteit: gebruiksvriendelijk 
  - Esthetiek en ergonomie: balans tussen vorm en functie 
  - Verpakking: verlengstuk van je merkidentiteit 

 

• Vertel een verhaal 
  - Uniek ontwerp: onderscheidend 
  - Merkverhaal: missie 

 

• Feedback integreren: 
  - Testen bij de gebruiker en feedback integreren in het ontwerp 
  - Blijf verfijnen 
   

Conclusie: 

Branding helpt de doelgroep aan te spreken en zorgt ervoor dat de doelgroep een (emotionele) band met je merk/product krijgt. 

 

​

2.2 Welke branding past bij de fietstas: 

De fietstas bestaat uit fietsbanden en de opdrachtgever wil dat er geen onnodige andere materialen gebruikt worden. De branding zal hem daarom vooral zitten in een detail of meerdere details die de herkenbaarheid moeten uitstralen. 

1. Kleurgebruik: 

De fietsbanden die we gebruiken zijn enkel en alleen zwart en uit onderzoek blijkt dat we geen andere kleur fietsbanden tot onze beschikking hebben. Een aantal ideeën om toch kleur toe te voegen aan het ontwerp zijn: 

• Borduren: kleur, logo of patronen borduren 

• Gekleurd garen: gekleurd garen gebruiken voor een kleur detail 

• Label: een label aan de tas verbinden 

• Stickers: kleur, logo of patronen stickers erop plakken 

Verven van het rubber kan niet omdat het te flexibel is dat geen enkele verf elastisch genoeg is. De verf zal uiteindelijk gaan barsten. 

 

2. Label: 

Een andere optie om het merk identiteit te communiceren naar de gebruiker is door middel van een label. Op het label kan nuttige informatie staan en/of kan het verhaal vertellen van onze tas, bijvoorbeeld met een (beeld) logo of een slogan.  

 

3. Stansen, ponsen en embossen: 

 Stansen is een methode waarbij een bepaalde vorm wordt uitgesneden, waarbij druk wordt uitgeoefend waardoor de vorm in het materiaal snijdt. Het uitgesneden product is het uiteindelijke product. 

Stansen is mogelijk:

​

Ponsen is een methode wat lijkt op stansen maar het verschil zit hem in de uitkomst van het gesneden product. Bij ponsen is een plaat het product waar vormen in worden aangebracht.  

Ponsen is mogelijk:     

      

Embosssen is een methode waarbij er met druk een reliëf gemaakt wordt in een materiaal.  

Embossen is niet mogelijk omdat het materiaal uit zo veel verschillende bestanddelen bestaat dat deze niet vervormbaar is. Je zou het kunnen vervormen met hitte, zo’n 200 a 300 graden, maar dit is niet haalbaar binnen deze opdracht. -> geen goede optie, daar komen giftige stoffen bij vrij

 

​

4. Brandstempels: 

Een brandstempel is een stempel met een metalen verwarmingselement en verplaats het ontwerp met hitte op het gewenste materiaal. -> geen goede optie, daar komen giftige stoffen bij vrij

 

5. Oppervlaktestructuur: 

Het aanpassen van het oppervlak is misschien ook een optie. Hiermee kunnen we allerlei vormen gebruiken en structuren creëren. (Zou ook met embossen kunnen) 

 

Is niet mogelijk, alleen met hele hoge temperaturen (200 a 300 graden) -> geen goede optie, daar komen giftige stoffen bij vrij

 

 

6.Graveren: 

Patronen, tekst en/of een logo zouden we kunnen graferen op de tas.

Is niet mogelijk, alleen met hele hoge temperaturen (200 à 300 graden) -> geen goede optie, daar komen giftige stoffen bij vrij

 

Conclusie: 

3 opties zijn mogelijk dus die ga ik nemen in het ontwerp. De beste optie voor de tas is het gebruiken van een los label wat we monteren aan de tas, die nog wel gestanst of geponst kan worden. Of het gebruik van een ander materiaal die we aan de tas monteren, het voordeel daarvan is dat we meer vrijheid hebben in de keuze voor kleur en vorm.

 

​

2.4 Op welke manier is rubber (fietsbanden) te bewerken? 

Rubber is een stevig, flexibel, elastisch, duurzaam, waterdicht materiaal wat afkomstig is van bepaalde planten (natuurlijk rubber) ofwel uit fossiele koolwaterstoffen (synthetisch rubber). Het is op allerlei manieren te bewerken: 

• Snijden en stansen: het ontwerp kan aangepast worden met messen, waterstraal, laser of stansmachine 

• Slijpen en polijsten: voor een specifieke vorm of oppervlaktestructuur 
   

Er zijn nog meer bewerking ‘s methoden maar deze zijn niet geschikt voor de fietsbanden die wij gebruiken. Deze bewerking ’s methoden dienen bij het proces van vloeibaar rubber naar product gebruikt te worden. Wij gebruiken alleen fietsbanden die al gevormd zijn naar een band. 

​

​

Op het moment van schrijven hebben we gekozen voor gekleurd garen. Er is een merknaam gemaakt in combinatie met label ideeën maar hier hadden we meer tijd voor nodig. Het leek ons zonde om dit gedeelte af te raffelen.  ​

​​

​​​

​

​

​

3. Handvat:

3.1 Welke tassen zijn het populairst op basis van het handvat?   

Dit is een lastige vraag want het is afhankelijk van de markt, trends en het seizoen. Bepaalde tassen zijn populair omdat het merk populair is. Over het algemeen zijn er wel bepaalde stijlen die erg populair zijn: 

1. Handvat met ketting: 

  Chanel Classic Flap Bag 

 

​

2. Top handle (korte handgreep):  

Hermès Birkin 

 

​

 

 3. Crossbody met verstelbare riem: 

Gucci Soho Disco 

​​

​

4. Houten of bamboe handvat: 

Gucci Bamboo Bag 

 

​

 

5. Geweven handvat: 

Loewe Basket Bag 

​​

​

6. Verstelbare schouderband met padding: 

Prada Re-Edition 2005 

​​

​

7. Dikke stoffen handvaten: 

Dior Book Tote 

​​

​

8. Knoophandvat: 

Bottega Veneta Jodie 

​​

​

9. Lange hengsels: 

Longchamp Le Pliage 

​​

​

10. Gevlochten handvat: 

Cult Gaia Ark Bag 

​​

​

11. Harde handgrepen: 

Lady Dior 

​​

​

12. Soft loop handvaten: 

The Row Half Moon Bag 

​​

​

13. Metalen handvaten: 

Alexander McQueen Knuckle Clutch 

​​

​

14. Ronde handvaten: 

Chloe Nile Bracelet Bag 

​​

​

15. Dubbel handvat: 

Loewe Puzzle Bag 

​​

​

16. Kralen handvaten: 

Shrimps Antonia Bag 

​​

​

17. Tassen zonder zichtbaar handvat: 

Bottega Veneta Pouch 

 

​

Conclusie: 

Er zijn veel tassen van allerlei materialen met verschillende handvaten. Het is handig om goed in kaart te krijgen wat de doelgroep mooi vindt om een goede keuze te maken.

​

​

3.2 Hoe kunnen we het handvat ontwerpen zonder toevoeging (ander materiaal)?   

De opdrachtgever wil dat we (het liefst) de tas ontwerpen van hetzelfde materiaal. Dit kunnen we het beste realiseren met de volgende 7 technieken: 

 

 

1. Gestikte Handvaten 

• Techniek: Snijd stroken uit hetzelfde materiaal als de tas, vouw deze dubbel en stik ze langs de rand. 

• Voordelen: Robuust en elegant, vaak gebruikt bij lederen of stoffen tassen. 

• Voorbeelden: Hermès Birkin, Louis Vuitton Neverfull. 

 

 

​

​

2. Gevoerde Handvaten 

• Techniek: Voeg een laag schuim of ander vulmateriaal toe tussen lagen van hetzelfde materiaal. Stik deze vervolgens vast. 

• Voordelen: Comfortabel bij zware tassen, zoals boodschappentassen. 

• Voorbeelden: Dior Book Tote. 

 

 

 

3. Gevlochten Handvaten 

• Techniek: Snijd meerdere dunne stroken uit het materiaal en vlecht ze samen tot een stevig handvat. 

• Voordelen: Uniek, esthetisch aantrekkelijk en biedt extra grip. 

• Voorbeelden: Loewe Basket Bag. 

 

 

4. Verstevigde Handvaten 

• Techniek: Gebruik een interne structuur, zoals kunststof of metaal, om het handvat extra stevig te maken, en bekleed dit met het tasmateriaal. 

• Voordelen: Geschikt voor grotere en zwaardere tassen. 

• Voorbeelden: Prada Galleria Bag. 

 

 

5. Gevormde Handvaten 

• Techniek: Vorm het materiaal rond een sjabloon of mal en bevestig het aan de tas. 

• Voordelen: Luxe uitstraling, ideaal voor handtassen. 

• Voorbeelden: Lady Dior Bag. 

 

 

 

6. Uitgesneden en Direct Bevestigd 

• Techniek: Snijd de handvaten uit hetzelfde stuk materiaal als de tas (bijvoorbeeld bij een tote bag) en bevestig deze direct. 

• Voordelen: Minimalistisch en modern. 

• Voorbeelden: Celine Cabas Tote. 

 

​

7. Verstelbare Handvaten 

• Techniek: Maak de handvaten langer of korter door middel van gespjes of knopen, allemaal gemaakt van hetzelfde materiaal. 

• Voordelen: Veelzijdigheid, ideaal voor crossbody-tassen. 

• Voorbeelden: Bottega Veneta Jodie. 

 

Conclusie: 

De uitkomsten kunnen we testen en uiteindelijk kunnen we kiezen welke het beste bij de tas en de doelgroep past. 

Linde neemt dit onderwerp vanaf hier van mi over (zie pagina van Linde)​

​​

​

4. Wie gaat de tas op Schiermonnikoog maken:

Dit was in eerste instantie een grote eis vanuit de opdrachtgever maar na een aantal meetings en gesprekken met mogelijke geïnteresseerden neemt de opdrachtgever dit van ons over. Wel hebben we tijdens dit gehele proces gekeken en onderzocht wie de productie van de tas op zich wil nemen.

​

We hebben gekeken naar een toekomstplan om de tas lokaal te produceren. We hebben dit kort toegelicht maar wordt verder opgepakt door Natuurmonumenten en Gemeente Schiermonnikoog. 

​

De volgende partijen hebben misschien belangstelling om de productie op de tas op zich te nemen: 

• Florida Boerderij (Schapen boer) 

• Atelier Schier 

• Klaske Aaij 

• Jeanet Metselaar 

• UpCycleGea 

• Gerdie de Jong 
   

Daarnaast zijn er een aantal elementen waarover na gedacht moet worden: 

• Het verzamelen van de binnenbanden 

• Een locatie om de tas te maken 

• Een (werk)ruimte om de tas te maken met naaitafel, stoel etc. 

• Bijbehorende apparatuur, zoals een naaimachine. 

• Bijbehorende materialen zoals garen, naalden etc. 

• Eventueel verpakking en/of promotiemateriaal 

• Een verkooppunt en een verkoper 

​

​

5. Een merk naam:

Om onze tas een eigen identiteit te geven is het gebruik van een merk naam in combinatie met een label of andere "reclame" uiting een goed idee. 

​

5.1 Label:

Een andere optie om het merk identiteit te communiceren naar de gebruiker is door middel van een label. Op het label kan nuttige informatie staan en/of kan het verhaal vertellen van onze tas, bijvoorbeeld met een (beeld) logo of een slogan.  

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

5.2 Schierlijk:

Welke beelden en of teksten vertalen zich naar het eiland Schiermonnikoog, we noemen dit Schierlijk. Vooral natuurlijk de vuurtoren(s), het strand en het wijdse natuurlandschap zijn heel herkenbaar voor het eiland.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Naast beelden zijn er ook herkenbare woorden en/of zinnen die men doen denken aan het eiland.

​

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

​

​

​

​

​

Ook zijn er woord combinaties waar we naar hebben gekeken:

​

​

​

​

​

​

5.3 Welke techniek is geschikt voor het materiaal

​

We willen dat tas uit zo min mogelijk materiaal bestaat dus willen we dat het label het liefst uit fietsbanden bestaat. Het nadeel is alleen dat we hier geen tekst of kleur op kunnen toevoegen omdat het materiaal niet vervormbaar is, tenzij je hoge temperaturen gebruikt van 200 à 300 graden. Een ander nadeel is dat er dan veel giftige gassen vrij komen dus is het de vraag of we dat moeten willen. De opties die wellicht wel kunnen zijn:

​

Optie 1 – Stansen of ponsen: 
Wat wel kan is het materiaal stansen of ponsen. Hiermee kunnen we vanuit het
materiaal vormen drukken. De vormen zijn helaas wel beperkt omdat details niet
goed zichtbaar zijn en daardoor de vormen gelimiteerd zijn. 

Daarnaast moet het eiland een machine aanschaffen, wat ook weer meer
kosten oplevert. 

​

​

Optie 2 - Knippen of snijden:  
We kunnen een vorm ontwerpen die de makers van de tassen kunnen knippen.
Het nadeel is dat het dan handwerk is en veel tijd en dus geld kost. Daarnaast
is er kans op slordigheid ’s fouten.

​

​

Optie 3 – Ander materiaal gebruiken: 
Ander materiaal gebruik om een label te maken, bijvoorbeeld stof. Het voordeel
hiervan is, is dat er meer mogelijkheden zijn voor het ontwerp. Het nadeel is
wel dat we dus een extra materiaal moeten toevoegen.

​

​

Optie 4 – Blanco label van fietsbanden:  
Label wel gebruiken maar niet “aankleden”. We kunnen een label maken van
fietstassen en deze blanco houden. Zo hebben we een label maar dan niet
vormgegeven.  

​

​

Optie 5 – Label op de tas plakken:  
Een label op de tas plakken, van bijvoorbeeld metaal. Voordeel is dat het er esthetisch mooi uit ziet, maar een nadeel is weer dat we weer een extra materiaal gebruiken en een extra stap in het maakproces toevoegen.  
 
UPDATE: dit is niet mogelijk, er is een hele chemische lijm nodig om het aan elkaar vast te maken. 

​

​

Optie 6 - Vlechten:  
Het label kan gemaakt worden door middel van het vlechten van fietsbanden.
Het nadeel is alleen wel dat we er dan geen “branding” aan toe kunnen voegen,
dus is het niet zo herkenbaar als label en dient het meer als een detail/versiering. 

​

​

Optie 7 - Borduren:  
Dit is een goede optie omdat je op een simpele vorm een extra esthetisch
element kunt toevoegen. Er moet alleen wel garen en een machine aangeschaft
worden, mocht dit er nog niet zijn. 

​

​

​​Optie 8 – Laser cut: 
De vorige Freiia groepen hebben geëxperimenteerd met een laser cut machine.
Hiermee kun je allerlei vormen uitsnijden. Helaas komen er veel giftige stoffen
vrij bij het gebruik van een laser machine, dit lijkt ons daarom geen goede optie.   

​​

​

​Optie 9 – Geen label gebruiken:  
Tot slot is de keuze om geen label te gebruiken. Het voordeel is dat dit veel tijd
en automatisch veel geld scheelt. Het nadeel is dat “het verhaal” van de tas dan
minder tot zijn recht komt, zonder label of andere reclame achtige uiting komt
het verhaal minder goed over.  

​

Per optie zijn er voor- en nadelen waarbij er moet gekeken worden naar welke voor-en nadelen er zwaarder wegen dan de andere om de juiste keuze te maken. 

​

5.4 Boodschap voor de doelgroep: 

Het belangrijkste verhaal wat de tas moet vertellen is dat we afval redden van de verbrandingsoven. Het is een minimalistische fietstas die ook gebruikt kan worden als rugzak, ideaal voor je tijd op een (fiets)eiland.  

 

5.5 Materiaal:  

Labels kun je van veel verschillende materialen maken maar het label moet passen bij het ontwerp, moet waterafstotend/water dicht zijn, Uv-bestendig zijn en lang mooi blijven. Opties als karton, hout, metaal of geverfde labels vallen hierom af. Ook milieu belaste materialen zoals kunststof, vallen automatisch ook af. 

​

5.6 Vorm:

De tas is het belangrijkste onderdeel van het concept, dus het label mag opvallen maar moet niet de aandacht opeisen van het concept. Het label moet dus niet te groot worden, niet te erg opvallen en passen bij het concept van de tas. Daarom is ervoor gekozen om het label in dezelfde vorm als de tas te knippen. Dit zorgt ervoor dat het label aansluit bij het concept.  

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

5.7 Ontwerp:

Ik probeer de ideeën te baseren op het gebruik van de fietsbanden, dit heeft onze voorkeur. Daarom hebben alle ideeën een zwarte basis. Er is allereerst een branding bedacht met de naam: RE cycling. Dit staat voor recyling en cycling wat fietsen in het Engels betekend. Ik gebruik het programma Adobe Illustrator.

​

​

​

​

​

​

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Vanuit deze naam zijn drie richtingen bedacht voor het logo/lable ontwerp:

De eerste richting is: Herhaling label in dezelfde vorm als de tas: 

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​​​

De tweede richting is: Herkenbaarheid Let op bord (let op: de tas is gemaakt van fietsbanden): 

​

​

​​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

 

 

 

De derde richting is: Center of attention waarbij
het label vast zit aan de tas en heeft een gestanst
of geknipt onderdeel, zodat het label samensmelt met de tas.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

Monteren aan tas: 

Een label is op veel verschillende manieren te monteren aan een tas maar omdat wij het liefst zo min mogelijk extra materialen willen gebruiken er maar een paar opties over blijven. Daarnaast zijn een aantal opties zoals een label op de tas plakken niet mogelijk, deze vallen dus ook af en blijven er 3 opties over.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Verhouding label x tas: 

Het bepalen van de verhouding tussen een tas en een label hangt af van een aantal factoren: esthetiek, zichtbaarheid, en praktische bruikbaarheid. Hieronder is een stappenplan te lezen die gebruikt kan worden om te bepalen wat de verhouding is tussen het label en de tas. 
 

1. Bepaal de grootte van de tas 

• Meet de hoogte, breedte en eventueel de diepte van de tas. 

• Noteer deze afmetingen als basis voor de verhoudingsberekening. 
   

2. Kies de gewenste zichtbaarheid van het label 

• Wil je dat het label opvallend is of subtiel? Dit bepaalt hoeveel ruimte het label op de tas mag innemen. 
   

3. Algemene richtlijnen voor verhoudingen 

• Subtiel label: Het label neemt ongeveer 5-10% van de oppervlakte van de tas in beslag. 

• Gemiddelde zichtbaarheid: Het label neemt 10-20% van de oppervlakte in beslag. 

• Opvallend label: Het label neemt 20-30% of meer van de oppervlakte in beslag. 

Bijvoorbeeld: 

• Voor een tas van 30 cm hoog en 20 cm breed (600 cm² oppervlak): 

• Subtiel label: 30-60 cm² (bijv. 5x6 cm) 

• Gemiddeld: 60-120 cm² (bijv. 8x10 cm) 

• Opvallend: 120-180 cm² (bijv. 12x15 cm) 
   

4. Proportionele plaatsing 

• Plaats het label zodanig dat het visueel in balans is met de tas. Gebruik bijvoorbeeld de regel van derden: plaats het label niet precies in het midden, maar iets erboven of eronder. 
   

5. Materiaal en vorm 

• Houd rekening met de vorm en het materiaal van zowel de tas als het label. Een rond label kan een andere visuele impact hebben dan een rechthoekig label van dezelfde grootte. 
   

6. Test met een mock-up 

• Print of knip een label in verschillende groottes en test hoe het eruitziet op de tas. Dit geeft een beter idee van de juiste verhouding. 
   

7. Feedback 

• Vraag om feedback van anderen om zeker te zijn dat het label er evenwichtig uitziet 

Het stappenplan is gebaseerd op algemene ontwerpprincipes en praktische richtlijnen voor branding en productontwerp. 

 

 

Conclusie: vervolg label/logo/beeldmerk: 

Omdat er in dit project geen tijd meer om dit label/logo/beeldmerk verder uit te werken. Wel hebben we voor het totale verhaal wel besloten om dit beeldmerk subtiel terug te laten komen tijdens de eindpresentatie. Tijdens het proces zijn er nog een aantal vragen naar boven gekomen die wij nog niet hebben kunnen beantwoorden: 

• Toepassing beeldmerk: drukken met inkt, borduren of een andere toepassing. Hierbij moet onderzocht worden welke mogelijkheden er zijn, hoe lang deze mee gaan, hoe milieubewust deze zijn. 
   

• Afmetingen en plaatsing: het hangt heel erg af waar het beeldmerk geplaatst wordt in combinatie met de grootte van het beeldmerk. In de toekomst zijn hier nog onderzoeken en testen voor nodig.  
   

• Garen: mocht het beeldmerk geborduurd worden dan is uit ons onderzoek naar voren gekomen dat een polyester garen de beste optie is, dit garen is Uv-bestendig en waterafstotend. Polyester is helaas niet echt duurzaam dus wellicht zijn er duurzamere opties mogelijk, hier moet dus meer onderzoek en testen naar gedaan worden.  
   

• Materiaalkeuze: in dit ontwerp is nu gekozen om fietsbanden te gebruiken omdat dit een harde eis was van de opdrachtgever. Het beeldmerk kan ook van een ander materiaal gemaakt worden of op een ander materiaal bewerkt worden. Hier is meer onderzoek en een testfase voor nodig. 
   

• Beeldmerk registreren: als de tas echt in productie wordt genomen en de tas een naam draagt, bijvoorbeeld de naam die wij nu hebben bedacht, moet dit beeldmerk geregistreerd worden. 
   

• Grafische elementen: het ontwerp kan nog uitgebreider onderzocht worden met bijvoorbeeld verschillende lettertypen, grootte andere kleuren, andere plaatsing.​

​

​