Moodboards en schetsen om ideeën op te doen.
Scout fase
Hotels
Hoofdvragen
Wat voor afval ontstaat hier veelal?
Waarom is er geen verandering?
Waardoor ontstaat deze afval?
Verpakkingen
Vooronderzoek field research
Energie
Wasgoed en housekeeping zijn enorme energiekosten doordat alles in hotels de hele tijd onnodig schoongemaakt wordt. Daarbij kosten de airco's en verwarmingen ook veel onnodige energie. Slimme technologieën kunnen direct meer energie besparen door de airco pas aan te zetten wanneer de gast incheckt.
Voedselverspilling
Voedselverspilling vormt 50 procent van de totale verspilling in de hospitalitybranche. Veel hotels hebben innovatieve manieren gevonden om voedselverspilling tegen te gaan. Sommige hotels planten hun eigen voedsel en produceren diervoeding met hun etensresten.
• Overgebleven maaltijden: van het restaurant of ontbijtservice.
• Ingrediënten: overgebleven voedsel van de keuken, zoals schillen, restjes groente of fruit.
• Bederfelijke waren: voedsel dat niet meer houdbaar is en moet worden weggegooid.
In hotels wordt de shampoo vaak verpakt in mini verpakkingen van plastic. Thuis gebruiken mensen ook geen mini verpakkingen, toch blijven hotels dit aanbieden. Deze mini-douchegels uit hotelkamers komen uiteindelijk terecht op stortplaatsen of spoelen aan op het strand. Dit probleem wordt niet opgelost, doordat hoteleigenaren zich vastklampen aan de traditionele uitdrukkingen van hospitality. Dit komt voort uit de angst dat zij anders de wensen en verwachtingen van hun gasten niet waarmaken.
• Flessen: kleine flesjes shampoo, conditioner, douchegel en waterflessen zijn veelvoorkomende plastic afvalproducten.
• Verpakkingen: eenmalige verpakkingen voor hygiëneproducten, zoals tandpasta, zeep en verpakte snacks.
• Flessen: van drankjes, wijn of andere glazen verpakkingen.
• Glazen potten: voor sauzen of andere producten in de keuken.
Papierverspilling
Textielafval
Om de zoveel tijde worden de handdoeken en lakens van de hotels vervangen evenals de werkkleding van het personeel. Hierbij kunnen hotels samenwerken met lokale organisaties om textiel te recyclen of te hergebruiken.
• Versleten handdoeken en lakens: bed- en bedlinnen dat niet meer bruikbaar zijn.
• Versleten uniformen: werkkleding van het personeel die vervangen moet worden.
Het gebruik van bonnetjes, registratiekaarten facturen resulteert in ongeveer drie kilogram ongesorteerd afval per gast per nacht. Door hotels meer te digitaliseren zou dit voorkomen kunnen worden. Hoteliers zijn nog steeds bang voor een toekomst waarin hotels door robots gerund worden. Op deze manier wordt de ontwikkeling tegengehouden, terwijl de technologie er juist voor zou zorgen dat hoteliers zich meer met de gasten bezig zouden kunnen houden.
• Papieren handdoeken: veel gebruikt in badkamers of openbare toiletten.
• Brochures, folders en menukaarten: hotelinformatie en restaurantmenu’s worden vaak op papier aangeboden.
• Kartonnen verpakkingen: verpakkingen van voedselproducten, zoals ontbijtgranen of wegwerpkoffiebekers.
Chemisch afval
Elektronisch afval
Hotels willen graag vernieuwend blijven, waardoor verouderde apparaten vervangen worden. Hotels zouden deze op de juiste manier moeten recyclen.
• Verouderde apparaten: zoals oude televisies, lampen of kapotte elektronica zoals koffiemachines.
• Batterijen: voor afstandsbedieningen, klokken, enz.
• Schoonmaakmiddelen: restanten van schoonmaakproducten en chemicaliën die worden gebruikt voor het reinigen van kamers.
• Verf en lakken: als er renovaties of onderhoudswerkzaamheden plaatsvinden.
Organisch afval
Hotels kunnen composteerbare opties overwegen om dit soort afval te verminderen, maar dit wordt niet altijd gedaan.
• Organisch afval: koffiedik, theezakjes en plantaardige resten
Campings
Hoofdvragen
Wat zijn de grootste reststromen?
Hoe ontstaan deze reststromen?
•Septictank legen in de bosjes
•Afwaswater legen in de bosjes
•Afval naast een prullenpak zetten
•Afval niet scheiden: vaak wordt het afval op campings niet gescheiden doordat het voor kampeerders veel makkelijker is om al het afval in één zak te verzamelen.
•Tenten: de tenten worden besteld door de gasten en afgeleverd op Schiermonnikoog, zodat de gasten deze niet zelf mee hoeven te nemen.
Conclusie
Conclusie van het veldonderzoek.
Hotels
Het afval gaat in een vuilcontainer, het papier wordt wel gescheiden, dit is we erg veel. Oude handdoeken worden niet zomaar weggegooid, maar gebruikt voor wanneer er lekkages zijn. Wanneer het kan worden service sets wel hergebruikt, maar de afwasborstels worden wel weggegooid wanneer er nieuwe gasten komen net als de kleine potjes met afwasmiddel. De zeep wordt wel bijgevuld in plaats van dat er gebruik gemaakt wordt van kleine zeeppotjes.
Camping
Ook dit afval gaat naar de vuilcontainer, af en toe worden er wel plastic verpakkingen of blikjes gevonden die niet door de gasten opgeruimd zijn. Soms laten gasten spullen staan die ze niet mee terug nemen naar huis, de worden dan weggegooid terwijl deze spullen nog wel gebruikt zouden kunnen worden.
Supermarkt
De grootste reststromen in de supermarkten zijn karton en plastic. Het karton wordt ingezameld voor de voetbalvereniging de Monnik, deze verkoopt het karton weer door. De overgebleven sinaasappelschillen worden naar het vasteland vervoerd en worden hier tot wasmiddel verwerkt.
Toeristenwinkel
Opvallend is dat de souvenirs in deze winkels geïmporteerd worden, terwijl een deel hiervan gemakkelijk op Schiermonnikoog gemaakt zou kunnen worden. Ook wordt er in deze winkels veel gebruik gemaakt van inpakpapier, wat nadat het cadeau is uitgepakt weer weggegooid wordt. In deze winkels wordt bijvoorbeeld snoep in bakken ingekocht, waarna dit in verkleinde plastic verpakkingen wordt verkocht. Bij deze winkels worden ook veel bonnetjes weggegooid. Dijk Oceans is een winkel op Schiermonnikoog die zich bezighoud met duurzaamheid. Hier wordt de kleding ook geleverd in verpakkingen van gerecycled plastic. Er worden armbandjes verkocht van gevonden visnetten, deze worden ook lokaal geproduceerd. Zo worden in deze winkel ook producten verkocht door de producten die aanspoelen van de containerramp.
Kledingwinkel
De grootste restromen in de kledingwinkels zijn het karton en plastic waarin de kleding wordt geleverd. Ook heir gaat het karton naar de voetbalvereniging de Monnik, waar dit weer verkocht wordt. Wanneer de kleding niet wordt verkocht gaat deze eerst naar de markt, wanneer het hier niet verkocht wordt gaat het naar de inzamelbak met kleding. De kartonnen kaartjes die aan de kleding hangen met het merk en de prijs erop gaan daarentegen niet naar de Monnik en worden gewoon weggegooid net als de bonnetjes.
Single use producten
Productenlijst
Onderzoek naar producten die weggegooid worden terwijl dit zonde is.
1. Plastic rietjes
Ze zijn ontworpen voor eenmalig gebruik en worden vaak weggegooid na één keer gebruiken, vooral bij het drinken van frisdranken of cocktails.
2. Plastic wegwerpbekers (zoals koffiebekers)
Deze bekers worden vaak na één gebruik weggegooid, vooral in cafés en bij evenementen, omdat ze niet bedoeld zijn voor hergebruik.
3. Plastic bestek
(vorken, messen, lepels)Ze worden gebruikt voor één maaltijd en dan weggegooid, vaak bij feesten of picknicks waar het opruimen makkelijk moet zijn.
4. Plastic borden
Na één maaltijd worden ze vaak weggegooid om schoonmaken te vermijden, vooral bij evenementen of buitenactiviteiten.
5. Wegwerpwaterflessen
Deze flessen zijn vaak bedoeld voor eenmalig gebruik en worden na het drinken weggegooid, ondanks de mogelijkheid om ze te recyclen.
6. Verpakkingsmateriaal (zoals plastic folie of piepschuim)
Dit materiaal wordt vaak weggegooid na het uitpakken van producten, en wordt meestal niet hergebruikt vanwege de hygiëne.
7. Plastic tasjes (vooral de dunne varianten uit winkels)
Ze worden vaak na één keer gebruiken weggegooid, vaak omdat ze snel scheuren of niet sterk genoeg zijn voor hergebruik.
8. Papieren servetten
Ze worden meestal na één gebruik weggegooid, omdat ze vaak bevuild raken en niet herbruikbaar zijn.
9. Wegwerp gezichtsmaskers
Deze maskers zijn bedoeld voor eenmalig gebruik en moeten na gebruik worden weggegooid om de verspreiding van ziektekiemen te voorkomen.
10. Vochtige doekjes
Na één keer gebruiken worden ze weggegooid, vaak vanwege hygiënische redenen en omdat ze niet herbruikbaar zijn.
11. Wegwerpscheermesjes
Ze worden na één of een paar scheerbeurten weggegooid omdat ze hun scherpte verliezen en niet kunnen worden geslepen.
12. Plastic voedselverpakkingen (zoals bakjes en zakken)
Na het gebruik worden deze verpakkingen vaak weggegooid omdat ze eenmalig zijn bedoeld en vaak niet geschikt zijn voor hergebruik.
13. Wegwerp contactlenzen
Ze zijn ontworpen voor eenmalig gebruik en moeten na een dag of een paar dagen worden weggegooid voor de gezondheid.
14. Aluminiumfolie en bakpapier
Na gebruik voor koken of bewaren van voedsel worden ze vaak weggegooid omdat ze meestal niet meer schoon zijn.
15. Wegwerp luiers
Deze luiers zijn bedoeld voor eenmalig gebruik en worden weggegooid voor hygiënische redenen.
16. Koffiecapsules (zoals die voor Nespresso-apparaten)
Deze capsules zijn ontworpen voor eenmalig gebruik, en na het zetten van koffie worden ze weggegooid, hoewel ze vaak gerecycled kunnen worden.
17. Sigarettenfilters
Na het roken worden ze weggegooid omdat ze vervuild zijn en niet herbruikbaar zijn.
18. Plastic roerstaafjes (voor koffie)
Ze worden vaak na één gebruik weggegooid, omdat ze zijn bedoeld om te roeren en niet herbruikbaar zijn.
19. Papieren koffiebekerdeksels
Deze worden vaak na één gebruik weggegooid omdat ze vervuild raken met koffie of andere dranken.
20. Plastic zakjes voor groenten en fruit (in supermarkten)
Na het afrekenen worden deze vaak weggegooid, omdat ze niet ontworpen zijn voor hergebruik.
21. Wegwerp-schoonmaakdoekjes
Deze worden na één gebruik weggegooid omdat ze vaak vervuild zijn en niet gewassen kunnen worden.
22. Papieren handdoeken (zoals die in openbare toiletten)
Ze worden na één gebruik weggegooid voor hygiënische redenen en zijn niet bedoeld voor hergebruik.
23. Plastic tandflos-picks
Na één keer gebruik worden ze weggegooid omdat ze niet herbruikbaar zijn.
24. Wattenstaafjes
Deze worden vaak na één gebruik weggegooid en zijn niet geschikt voor hergebruik.
25. Wegwerp tandborstels (zoals die in hotels)
Ze worden na één gebruik weggegooid voor hygiënische redenen.
26. Wegwerp regenjassen (van dun plastic, vaak bij festivals
Na gebruik, vaak tijdens een evenement, worden ze weggegooid omdat ze meestal niet opnieuw kunnen worden gebruikt.
27. Plastic handschoenen (gebruikt in de zorg of schoonmaak)
Deze worden vaak na één gebruik weggegooid om kruisbesmetting te voorkomen.
28. Plastic schoenen (bijvoorbeeld voor in een zwembad)
Deze worden vaak na één gebruik weggegooid omdat ze niet geschikt zijn voor hergebruik.
29. Paraplu’s
Deze worden vaak weggegooid na gebruik, omdat ze meestal niet meer bruikbaar zijn.
30. Plastic zakjes voor tijdschriften of post
Na één keer gebruik worden deze vaak weggegooid, omdat ze niet ontworpen zijn voor hergebruik.
31. Zakjes voor hoteltoiletartikelen (zoals shampoo, zeep)
Deze worden vaak weggegooid na gebruik, omdat ze niet zijn ontworpen om opnieuw te gebruiken.
32. Wegwerp-slaapmaskers (in vliegtuigen)
Na één keer gebruik worden deze vaak weggegooid voor hygiënische redenen.
33. Papieren boterhamzakjes
Na gebruik worden ze vaak weggegooid, omdat ze meestal niet meer bruikbaar zijn.
34. Plastic verpakkingen voor medicijnen (zoals blisterverpakkingen)
Na het gebruik worden ze vaak weggegooid omdat ze niet meer bruikbaar zijn en afval bevatten.
35. Afwasborstel (bijvoorbeeld bij vakantieparken)
Vaak na één gebruik weggegooid omdat ze verontreinigd kunnen raken.
36. Wegwerp placemats (bij fastfoodketens of evenementen)
Deze worden vaak na één gebruik weggegooid voor hygiënische redenen.
37. Plastic eetstokjes (wegwerpvarianten bij sushi)
Ze worden na één gebruik weggegooid omdat ze niet herbruikbaar zijn.
38. Plastic tandenstokers (wegwerp)
Deze worden vaak na één keer gebruik weggegooid.
39. Wegwerp gehoorbescherming (zoals schuimoordoppen)
Deze worden vaak na één gebruik weggegooid voor hygiënische redenen.
40. Fastfood papierwikkels (voor hamburgers, wraps)
Deze worden meestal na één gebruik weggegooid, omdat ze vaak vet of voedselresten bevatten.
41. Plastic verpakkingen voor elektronica (zoals kabels)
Deze worden vaak weggegooid na het uitpakken van producten.
42. Wegwerp slippers (in spa's of hotels)
Deze worden vaak na één gebruik weggegooid om hygiëne te waarborgen.
43. Wegwerp aanstekers
Ze worden vaak weggegooid zodra ze leeg zijn, zonder mogelijkheid tot navullen.
44. Wegwerp eettafels en stoelen (voor evenementen)
Deze worden na gebruik weggegooid voor het gemak van opruimen.
45. Wegwerp fotokaders (bij feesten of evenementen)
Na één keer gebruikt voor decoratie worden ze vaak weggegooid.
46. Papieren theezakjes
Na het zetten van thee worden ze meestal weggegooid omdat ze niet opnieuw gebruikt kunnen worden.
47. Wegwerp kleding (zoals schortjes en hoezen)
Deze worden na één gebruik weggegooid om hygiëne te waarborgen, vooral in de voedselindustrie.
48. Plastic bekers voor monsters (bijvoorbeeld in laboratoria)
Deze worden vaak na gebruik weggegooid om kruisbesmetting te voorkomen.
49. Wegwerp zonnebrillen
Deze worden vaak na één gebruik weggegooid omdat ze niet ontworpen zijn voor lang gebruik.
50. Kerstversieringen (zoals plastic slingers)
Na de feestdagen worden ze vaak weggegooid omdat ze kapot gaan of het jaar erna nieuwe worden gekocht.
51. Wegwerp fotocamera's
Na het maken van foto's worden ze weggegooid, vaak omdat ze niet opnieuw kunnen worden gebruikt.
52. Wegwerp onderleggers voor knutselen
Na één gebruik, vaak omdat ze bevuild raken met verf of lijm, worden ze weggegooid.
53. Wegwerp-luchtbedden
Na gebruik worden ze vaak weggegooid omdat ze vaak beschadigd raken of niet meer goed opblazen.
54. Papieren tafelkleedjes
Na één gebruik weggegooid omdat ze vaak bevuild raken met voedsel of drank.
55. Cadeaupapier
Na het uitpakken worden ze vaak weggegooid omdat ze niet meer herbruikbaar zijn.
56. Voetbal of sportballen
Sportballen worden vaak vervangen na lichte slijtage, terwijl ze gerepareerd of langer gebruikt kunnen worden.
57. Vliegers
Worden vaak maar een paar keer gebruikt, maar kunnen met zorg veel langer meegaan.
58. Plastic bloempotten
Mensen gooien deze vaak weg na het verpotten van planten, terwijl ze gemakkelijk opnieuw kunnen worden gebruikt.
59. Barbecues van wegwerpmetaal
Ontworpen voor eenmalig gebruik.
60. Festival tenten
Veel mensen laten hun tenten achter na festivals, hoewel ze jarenlang kunnen worden gebruikt.
61. Slaapzakken
Na een kampeertrip of festival gooien mensen ze soms weg, terwijl ze makkelijk te wassen en herbruikbaar zijn.
62. Fietstassen
Fietstassen bij fietsverhuur zijn kwalitatief niet goed en worden te snel weggegooid.
Waarom worden deze producten weggegooid?
Consumptiecultuur en wegwerpmentaliteit
In de moderne samenleving zijn mensen gewend geraakt aan het gemak van wegwerpproducten. Veel consumenten zien het kopen van nieuwe producten als een snelle en gemakkelijke oplossing, wat leidt tot de neiging om producten weg te gooien in plaats van ze te repareren of opnieuw te gebruiken. De lage kosten van veel producten maken het bovendien verleidelijk om ze te vervangen in plaats van ze te behouden.
Lage kosten en beschikbaarheid
Veel producten zijn goedkoop te produceren en daarom ook goedkoop in aanschaf. Mensen geven vaak de voorkeur aan het kopen van nieuwe producten omdat het relatief goedkoop is en het minder moeite kost dan repareren of hergebruiken. Deze lage prijzen maken het financieel aantrekkelijker om iets nieuws te kopen in plaats van een oud product langer te gebruiken.
Gebrek aan kwaliteit
Sommige producten worden specifiek ontworpen om niet lang mee te gaan. Dit wordt ook wel "planned obsolescence" genoemd. Producenten maken soms producten die minder duurzaam zijn, zodat consumenten sneller een vervangend product moeten kopen. Dit stimuleert de verkoop, maar zorgt ervoor dat mensen producten sneller weggooien.
Gemak en tijdsbesparing
Voor veel mensen is gemak een belangrijke overweging. Het is sneller en gemakkelijker om iets weg te gooien en nieuw te kopen dan om het schoon te maken, op te slaan of te repareren. Vooral in drukke levens wordt dit vaak als de makkelijkste optie gezien. Denk aan wegwerpspeelgoed, vakantieartikelen, of decoraties die na eenmalig gebruik worden weggegooid.
Ruimtegebrek
Sommige mensen gooien producten weg omdat ze geen ruimte hebben om ze op te slaan. Dit komt vaak voor na evenementen zoals festivals of verhuizingen, waar producten zoals tenten of verhuisdozen worden weggegooid omdat men er geen plek voor heeft.
Verpakking en design
Veel producten worden ontworpen met single-use verpakkingen of materialen die de gebruiker impliceren dat het product voor eenmalig gebruik is. Bijvoorbeeld producten met veel plastic verpakking of die bedoeld lijken voor tijdelijk gebruik, zoals festivalproducten of goedkope cadeautjes, stimuleren consumenten om ze na éénmalig gebruik weg te gooien.
Gebrek aan reparatiemogelijkheden
Veel moderne producten zijn moeilijk te repareren, of de reparatiekosten zijn bijna even hoog als het vervangen van het product. Dit geldt bijvoorbeeld voor elektronische apparaten en goedkope kleding. Omdat de kennis en tools om producten te repareren vaak niet beschikbaar zijn voor de consument, kiezen ze ervoor om het product weg te gooien en iets nieuws te kopen.
Veranderende trends en mode
In veel sectoren, zoals mode en elektronica, veranderen trends snel. Dit leidt ertoe dat producten die nog volledig functioneel zijn, worden vervangen omdat ze "uit de mode" zijn of omdat er nieuwere modellen beschikbaar zijn. Zoals fast fashion of de nieuwste smartphones, die worden vervangen vanwege esthetische of technologische vernieuwingen, niet omdat ze niet meer werken.
Gebrek aan bewustzijn over de milieueffecten
Niet iedereen is zich bewust van de impact van hun consumptiegedrag op het milieu. Veel mensen realiseren zich niet dat het snel weggooien van producten bijdraagt aan problemen zoals plasticvervuiling, overvolle stortplaatsen en de uitputting van natuurlijke hulpbronnen. Zonder deze bewustwording blijven ze producten aanschaffen en weggooien zonder na te denken over de gevolgen.
Psychologische factoren
Voor sommige mensen speelt het idee van nieuwheid een belangrijke rol. Het kopen van iets nieuws kan een gevoel van voldoening of status geven. Dit psychologische aspect draagt bij aan de snelle vervanging van producten, zelfs als de oude nog bruikbaar zijn. Marketing en advertenties spelen hierbij ook een grote rol door consumenten aan te moedigen om nieuwere, betere of "modernere" versies van producten te kopen.
Het probleem
In Nederland wordt jaarlijks zo’n 500 miljoen kilo plastic afval geproduceerd, waarvan een aanzienlijk deel single-use plastic betreft. Single-use producten, zoals plastic rietjes en bestek, dragen significant bij aan de afvalstroom. Sinds de invoering van EU-regelgeving in 2021 is het gebruik van wegwerpplastic verminderd, maar het blijft een groot aandeel in het zwerfafval en de totale afvalstroom. Bovendien schat men dat ongeveer 60% van het zwerfafval op stranden bestaat uit single-use plastics
Flessen
• In Nederland worden door ons 1,4 miljard flessen per jaar gebruikt waarvan 750 miljoen kleine flesjes.
• Stichting De Noordzee telde per 100 m2 strand zo’n 19 plastic doppen en 7 plastic flesjes; 260 doppen en flesjes per m2 kilometer.
• Ook in Amsterdam komen plastic flesjes in het water terecht; van 2011 tot 2017 heeft Plastic Whale maar liefst 105.105 flesjes uit de grachten gevist.
Tassen
• Vóór 2016 gebruikten we met z’n allen jaarlijks 3 miljard plastic tasjes; meer dan 170 tasjes per inwoner.
• In 2016 kwam er in Nederland een verbod op gratis plastic tasjes; voortaan moesten we voor een tasje betalen.
• Sindsdien is het aantal plastic tasjes dat we kopen gelukkig met meer dan 70% afgenomen naar 50 tasjes per inwoner; hierdoor eindigt 40% minder plastic tasjes als zwerfafval.
Rietjes
• In heel Europa gebruiken we in totaal 36,4 miljard rietjes per jaar.
• De VS doet hier nog een schepje bovenop, dagelijks gebruiken zij gemiddeld 1,6 plastic rietjes per inwoner; 500.000.000 rietjes per dag.
• Veel plastic rietjes komen in de natuur terecht; rietjes staan dan ook in de top-10 van meest gevonden plastic items tijdens beach clean-ups.
Welke maatregelen worden er al genomen?
EU-richtlijn voor Single-Use Plastics (SUP-richtlijn)
In 2021 trad de Europese SUP-richtlijn in werking, gericht op het verbieden van veelgebruikte wegwerpproducten van plastic, zoals rietjes, bestek, borden, roerstaafjes en wattenstaafjes. De richtlijn verbiedt niet alleen de verkoop van bepaalde plastic producten, maar richt zich ook op de vermindering van andere wegwerp plastic producten, zoals voedselverpakkingen en drinkbekers.
Toeslag op Wegwerpbekers en -bakjes
In Nederland is in 2023 een toeslag ingevoerd van €0,25 op wegwerpbekers en plastic bakjes voor take-away. De bedoeling is om consumenten aan te moedigen om eigen herbruikbare bekers en bakjes mee te nemen of om te kiezen voor herbruikbare alternatieven die worden aangeboden door de horeca. Deze maatregel is een reactie op het feit dat wegwerpbekers en bakjes een groot aandeel vormen van zwerfafval. Volgens gegevens van de Plastic Soup Foundation wordt verwacht dat de invoering van deze toeslag het gebruik van single-use bekers met 50% kan verminderen.
Stimuleringsprogramma’s voor Herbruikbare Alternatieven
Diverse bedrijven en gemeentes moedigen het gebruik van herbruikbare producten aan. Zo worden op veel plaatsen herbruikbare bekers en borden beschikbaar gesteld, vooral op festivals en evenementen. Sommige steden, zoals Amsterdam, hebben bijvoorbeeld al geëxperimenteerd met het verplicht herbruikbare bekersysteem op evenementen. Verder zijn er programma's voor herbruikbare verpakkingen in supermarkten en bij afhaalrestaurants, waarbij klanten statiegeld betalen voor herbruikbare bakjes die ze kunnen retourneren.
Recyclingverbeteringen
Hoewel recycling niet de primaire oplossing is voor de single-use problematiek, speelt het wel een belangrijke rol. Veel landen investeren in verbeterde recyclinginfrastructuur om ervoor te zorgen dat een groter percentage van het afval gerecycled wordt. In Nederland wordt bijvoorbeeld gewerkt aan verbeterde plastic scheidings- en recyclingsystemen, en worden consumenten aangemoedigd om afval te scheiden. Naar schatting wordt slechts 38% van het plastic afval in Nederland daadwerkelijk gerecycled, en een groot deel van de verpakkingsmaterialen belandt in de verbrandingsoven of op stortplaatsen.
Bewustmakingscampagnes
Er worden door de overheid en milieuorganisaties zoals de Plastic Soup Foundation bewustwordingscampagnes georganiseerd om consumenten en bedrijven bewust te maken van de milieu-impact van wegwerpplastic. Dit omvat educatieve programma's, samenwerkingen met bedrijven om duurzamer te worden en het bevorderen van recycling en afvalscheiding.
Verplichte Vermindering van Plastic Verpakkingen
Nederland heeft samen met andere EU-lidstaten ambitieuze doelen gesteld voor het verminderen van plastic verpakkingen. Supermarkten en andere retailers moeten ervoor zorgen dat een steeds groter percentage van hun verpakkingen recyclebaar is, en sommige ketens bieden al herbruikbare zakken of verpakkingsvrije opties aan. Deze strategie valt onder bredere Europese inspanningen om tegen 2030 alle verpakkingen herbruikbaar of recyclebaar te maken.
Analyse fase
De afwasborstel
Het probleem
Gemiddeld doet een gebruiker 2 tot 3 maanden met een afwasborstel. Op een vakantieparken wordt de afwasborstel na 1 bezoek weggegooid. De levensduur van de afwasborstel is dan gemiddeld 2 tot 4 weken en in drukke zomerperiodes is dit vaak nog korter. In beide gevallen geldt dezelfde levensduur voor een spons. Op Schiermonnikoog gooien twee vakantieparken gezamenlijk al 13.000 afwasborstels per jaar weg.
De levenscyclus van een afwasborsel
1. Grondstoffen
o Extractie: Grondstoffen zoals plastic (polypropyleen of nylon) of bamboe worden gewonnen.
o Productie: Deze grondstoffen worden verwerkt tot de benodigde materialen voor de borstel.
Na de Scoutfase is er verder gegaan met de afwasborstel. De keuzematrix is op de Scoutfase Groepspagina te zien.
4. Gebruik
o Verbruik: De afwasborstel wordt gebruikt voor het schoonmaken van vaat en keukengerei.
o Levensduur: De levensduur varieert, afhankelijk van de frequentie van gebruik en de kwaliteit van de borstel. Gemiddeld gaat een afwasborstel enkele maanden mee.
2. Productie
o Fabricage: De afwasborstel wordt geproduceerd. Dit omvat het vormen van het handvat en het bevestigen van de borstelharen.
o Verpakking: De borstel wordt verpakt, vaak in plastic of karton.
5. Afval
o Weggooien: Na gebruik wordt de borstel weggegooid, vaak bij het restafval of in de natuur.
o Verbranding of Storten: De borstel wordt verbrand in een verbrandingsinstallatie of op een stortplaats gedumpt.
3. Verkoop
o Distributie: De afgewerkte borstel wordt naar winkels of online platforms gestuurd.
o Aankoop: Consumenten kopen de afwasborstel.
Waarom worden afwasborstels slecht gerecycled?
In Nederland wordt een groot percentage van de afwasborstels niet gerecycled. Volgens recente schattingen wordt slechts 9% van alle plastic materialen effectief gerecycled, wat suggereert dat een aanzienlijk deel, inclusief afwasborstels, op stortplaatsen of in verbrandingsinstallaties belandt.
Er zijn verschillende redenen waarom afwasborstels vaak niet gerecycled worden. De meeste afwasborstels zijn gemaakt van gemengde materialen (compostieten), zoals plastic en nylon, wat het recyclingproces bemoeilijkt. Bovendien worden ze vaak weggegooid in het restafval, waardoor ze niet terechtkomen in recyclingstromen.
Om een grotere recyclingpercentage te bereiken, is het belangrijk dat consumenten zich bewust worden van de recyclingmogelijkheden en kiezen voor producten die gemakkelijker te recyclen zijn, zoals afwasborstels gemaakt van duurzame materialen zoals bamboe. Dit kan helpen om de milieu-impact van afwasborstels te verminderen
Servicepakketten
Leverancier
Leverancier van de servicepaketten voor het Landalpark op Schiermonnikoog is Wecovi
Hier kunnen ook sets worden besteld zonder afwasborstel.
Wat wordt hier al gedaan aan duurzaamheid?
Niet het eerste waar de vakantieganger over nadenkt wanneer hij op vakantie gaat: de afwas. Maar ook op vakantie zouden we ons meer bezig kunnen houden met het milieu. Uit onderzoek van reisorganisatie Eliza blijkt dat duurzaamheid voor bijna een kwart (23%) van de Nederlanders een belangrijke rol speelt op vakantie. Bovendien juicht de meerderheid (65%) toe dat reisaanbieders zich hier meer mee bezighouden.
In het hart van Oostenrijk werd in 1995 Claro opgericht door Josef Dygruber. Omgeven door natuurlijk is Claro nog altijd groeiende. De visie van het bedrijf is om de wereld te voorzien van duurzame producten. Claro is producent van vaatproducten. De tabletten zijn bijvoorbeeld verpakt in een biologisch afbreekbare en in water oplosbare folie.
Dit is het onderzoek naar de servicepaketten op vakantieparken.
Duurzame schoonmaaksets
De Schoonmaaksets van Claro zijn ontworpen om te voldoen aan de groeiende vraag naar duurzame oplossingen in de hospitality en recreatiesector.Dit plasticvrije schoonmaakset bevat biologisch afbreekbare items die aansluiten bij de behoeften van recreatieparken, campings en hotels. Verpakt in 100% composteerbaar materiaal, omvat de set:
•Viscose spons: Een duurzaam en biologisch afbreekbaar alternatief voor traditionele schuursponsjes. Gemaakt van 100% plantaardige grondstoffen, inclusief een krasvrij schuurlaagje van notenschillen (walnoot, amandel en pijnboom).
•Biobased vaatdoek + dweil: Deze doeken, bestaande uit volledig biobased grondstoffen, zijn voorzien van het OK biobased TÜV Austria keurmerk. Ze dragen bij aan het verminderen van de ecologische voetafdruk van schoonmaakprocessen.
•Wateroplosbare afwasmiddel sachet: De perfect gedoseerde hoeveelheid afwasmiddel in een wateroplosbare verpakking, waardoor plastic verpakkingen overbodig zijn.
•Wateroplosbare allesreiniger sachet: Net als het afwasmiddel, is ook de allesreiniger verpakt in een wateroplosbare sachet.
•Biobased vuilniszak: Vervaardigd uit hernieuwbare, natuurlijke materialen en volledig composteerbaar, met het OK Compost-logo van TÜV als bewijs.
Oplossingen
Afwasborstels van bamboe en plantaardige vezels
• Deze borstels combineren een houten handvat met borstelharen van plantaardige vezels, zoals kokos of tampico (gemaakt van de agaveplant).
• Dit soort borstels zijn biologisch afbreekbaar en kunnen na gebruik bij het groenafval. Ze zijn stevig genoeg voor dagelijks gebruik en bevatten geen schadelijke materialen zoals plastic.
Verwisselbare kop
• De kop van de afwasborstel kan verwisseld worden, waardoor het handvat lang behouden kan blijven.
Dit is het onderzoek naar oplossingen voor duurzame afwasborstels.
Afwasborstel van gerecycled plastic
• Hoewel deze borstels nog steeds plastic bevatten, zijn ze een beter alternatief dan conventionele afwasborstels omdat ze gemaakt zijn van gerecyclede materialen en daardoor bijdragen aan het hergebruik van grondstoffen.
• Bovendien gaan ze doorgaans langer mee dan standaard plastic borstels, wat het afval vermindert.
Afwasborstel van paardenhaar
• De haren van deze afwasborstel zijn gemaakt van paardenhaar. Hiervoor wordt dus materiaal gebruikt dat niet gewonnen hoeft te worden, maar verzameld kan worden.
Kokosvezel afwasborstel
• Deze afwasborstel is gemaakt van kokosvezels bevestigd aan een roestvrijstaal draad.
• Kokosvezel is een natuurlijke vezel die tussen de harde interne schil van de kokosnoot en de buitenste laag van de kokosnoot zit. Het is een bijproduct van het oogstproces van kokosnoot en wordt beschouwd als een hernieuwbaar en duurzaam product.
Loofah spons
• Gemaakt van de gedroogde vezels van de loofahplant, deze sponzen zijn volledig natuurlijk en composteerbaar.
• Ze zijn prima geschikt voor de afwas, maar ook voor het schoonmaken van oppervlakken in huis.
Kokosvezel sponzen
• Deze sponzen zijn gemaakt van de vezels van kokosnoten, vaak in combinatie met natuurlijke cellulose.
• Kokosvezel is ruw genoeg voor schrobwerk, maar zal niet snel krassen veroorzaken op pannen of oppervlakken.
Cellulose sponzen
• Gemaakt van houtpulp, cellulose-sponzen zijn zacht, duurzaam en absorberen goed.
• Ze zijn biologisch afbreekbaar en een goede keuze als je iets zachts nodig hebt voor delicate oppervlakken.
Bamboe sponzen
• Bamboe is een snelgroeiende plant die weinig water nodig heeft om te groeien, waardoor het een duurzame grondstof is.
• Bamboevezels worden vaak gebruikt in combinatie met andere natuurlijke materialen om een stevige en duurzame spons te maken.
• Siliconen sponzen gaan veel langer mee dan traditionele sponzen, maar zijn niet biologisch afbreekbaar.
• Ze zijn wel gemakkelijk schoon te maken en kunnen in de vaatwasser, waardoor ze lang mee kunnen gaan.
Siliconen sponzen
• Katoenen doeken, vooral in combinatie met een natuurlijke scrublaag (zoals jute), werken goed voor schoonmaakklussen.
• Ze kunnen herhaaldelijk gewassen worden en zijn volledig biologisch afbreekbaar aan het einde van hun levensduur.
Katoenen doeken
• Met natuurlijke materialen zoals jute of henneptouw kun je zelf sponzen maken.
• Deze kunnen worden gebreid of gehaakt, zijn sterk en ruw genoeg voor schrobwerk, en ze composteren aan het einde van hun levensduur.
Jute sponzen
• Dit is een stevig Mediterraans gras dat gedroogd en samengeperst wordt tot ruwe vezels die bruikbaar zijn als schuursponzen.
• Deze alternatieven zijn plasticvrij en hebben een lange levensduur, wat ze tot een duurzame keuze maakt.
Gras sponzen
Vlas/katoenen sponzen
• Deze spons van katoen, vlas en houtpulp is biologisch afbreekbaar.
• De spons geeft geen microplastics rij. Wanneer de spons aan vervanging toe is kan deze op de composthoop.
• 80% van de oceaan is vervuild met plastic en een vrij groot deel is afkomstig van de visserij-industrie.
• Met visnetten kunnen sponzen gemaakt worden.
Visnet spons
• Een zeespons is een dier dat slecht een paar cellen goot is en leven op rotsen in de oceaan. Alleen het buitenste deel van de spons wordt geoogst om een duurzame hergroei van de spons te garanderen.
• De sponzen hebben geen zenuwcellen dus de dieren voelen niks van de oogst. Deze spinzen bevatten enzymen die de groei van schimmels, bacteriën en meeldauw vertragen.
Zeespons
Zijde spons
• Ook de zijde spons is een dier en wordt op dezelfde manier als de zeespons geoogst. Het verschil is dat de zijdespons zachter is dan de zeespons.
• De zijdespons is 100% biologisch, allergie vriendelijk en resistent.
• De schurende kant van de spons is gemaakt van gerecyclede plastic flessen.
Gerecyclede spons
Persona
Idee fase
Schetsen
Morfologisch overzicht
Schetsen aan de hand van een mindmap/brainstormsessie.
De ideeën zijn geclusterd in een morfologisch overzicht om vervolgens nieuwe ideeën te genereren. De vier ideeën die uit het morfologische overzicht zijn voortgekomen zijn in de bovenstaande schetsen te zien.
Brainstormsessie met de groep
Met de groep is eerst het dierenspel gedaan om op gang te komen. Hieronder zijn de zinnen te zien die uit het spel zijn voortgekomen en de schetsen hierbij.
Het dierenspel
•Ik ben een puffer vis en ik wil een spons die kleiner wordt wanneer deze opgeborgen is en groter wordt wanneer je deze wilt gebruiken.
•Ik ben een sprinkhaan en ik wil een bouncy (lichte spons) spons.
•Ik ben een kameleon en ik wil een borstelkop die van kleur kan veranderen.
•Ik ben een luiaard en ik wil een borstelkop die ik makkelijk op kan hangen.
•Ik ben een luiaard en ik wil een borstelkop die grof en minder grof is.
•Ik wil een luiaard en ik wil een borstelkop die makkelijk te gebruiken is (automatisch beweegt).
•Ik ben een luiaard en ik wil een makkelijk vast te pakken afwasborstel (ook voor grote handen).
•Ik ben een luiaard en ik wil een verwisselbare afwasdeel van een afwasborstel die viraal gaat op internet.
•Ik ben een slak en ik wil een afwasborstel die nopjes heeft zodat deze niet uit de hand glijd.
•Ik ben een koe en ik wil een verwisselbare kop die geluid maakt wanneer deze verwisseld moet worden.
•Ik ben een slak en ik wil een afwasborstel waar zeep uit komt.
•Ik ben een egel en ik wil de egelharen gebruiken om de afwasborstel haren te verwisselen.
•Ik ben een egel en ik wil een afwasborstel met egel stekels.
•Ik ben een blobvis en ik wil een service pakket die zo lelijk is dat niemand het wilt gebruiken.
•Ik ben een blobvis en ik wil een service pakket die zo mooi is dat die nooit weggegooid wordt.
•Ik ben een blobvis en ik wil een afwasborstel die mooier wordt wanneer er water op komt.
•Ik ben een slak en ik wil een oprolbare afwasborstel.
•Ik ben een capibara en ik wil een handvat van een afwasborstel die heel knuffelig is.
•Ik ben een slak en ik wil een slijmerige afwasborstel.
•Ik ben papegaai en ik wil een hele kleurrijke souvenir afwasborstel.
•Ik ben een papegaai en ik wil een afwasborstel die van mood kleur verandert.
•Ik ben een papegaai en ik wil een afwasborstel die terugpraat.
Crazy 8
Vervolgens is er een Crazy 8 met de groep uitgevoerd.
Mock ups
Eerste PVE
Kesselring
Door middel van de Kesselring zijn de drie meest kansrijke ideerichtingen in kaart gebracht.
Concept fase
In de conceptfase is er verder gegaan met de Loofah/gras afwasborstel. De keuzematrix is te zien op de Ideefase Groepspagina
De afwasborstel
De Loofah plant
De Loofah valt onder de komkommerfamilie en is als courgette te eten, daarbij wordt deze plant ook geteeld om als spons te dienen. De plant produceert ongeveer 30 tot 40 centimeter lange vruchten die je kunt laten rijpen, drogen en als spons kunt gebruiken.
De Loofah komt oorspronkelijk niet uit Nederland, maar kunnen hier wel gekweekt worden, bij voorkeur onder glas. De zaden kunnen gezaaid worden op een zonnige locatie, beschut tegen de wind, in maart, april of mei. De plant heeft warme, zonnige blootstelling nodig om zich volledig te ontwikkelen. Het is belangrijk om te zorgen dat de grond goed gedraineerd is en rijk aan organisch materiaal om de groei van de Loofah te bevorderen. Lichtzure tot neutrale grond is ideaal voor deze plant. Wanneer de Loofah geplant is heeft deze regelmatig water nodig, waarbij de grond niet te nat mag blijven. Daarbij wordt het aanbevolen om de Loofah te bemesten met een uitgebalanceerde meststof om een gezonde en krachtige groei te garanderen.
De oogsttijd van de Loofah hangt af van de geteelde variëteit, maar over het algemeen zijn de vruchten ongeveer 4 tot 6 maanden na het zaaien klaar voor de oogst. Zodra de schil is verwijdert kan de Loofah gedroogd worden om als natuurlijke spons te gebruiken.
Loofah planten
Stap 1: Voorbereiding & Zaaien
• Tijdstip: Voorjaar (binnen of in een kas)
• Zaden Voorbereiden: Week de zaden 24 uur in water voor snellere ontkieming.
• Zaaien: Plant de zaden 1-2 cm diep in potgrond.
Stap 2: Kiemen
• Locatie: Warme en zonnige plek (minimaal 20°C)
• Duur: 1-3 weken voor de eerste scheuten zichtbaar worden
• Tip: Zorg voor voldoende vocht, maar vermijd over bewatering.
Stap 3: Verplanten
• Wanneer: Na de laatste vorst, wanneer de plantjes ongeveer 10 cm hoog zijn.
• Plaats: Buiten in de volle grond of een grote pot.
• Afstand: Ongeveer 1 meter tussen de planten, want ze groeien sterk.
Stap 4: Klimondersteuning
• Waarom: Loofahs zijn klimplanten en hebben een rek of traliewerk nodig.
• Tip: Bind de planten lichtjes vast aan een stevige structuur.
Stap 5: Verzorging tijdens de Groei
• Wateren: Houd de grond vochtig, maar vermijd natte voeten.
• Bemesting: Geef elke 4-6 weken een organische meststof voor vruchtontwikkeling.
• Snoeien: Verwijder overtollige bladeren om de groei van de vruchten te bevorderen.
Stap 6: Vruchten Oogsten
• Tijd: Ongeveer 150-200 dagen na het planten, als de vruchten bruin en droog worden.
• Oogsten: Snijd de loofahs van de plant en verwijder de schil.
• Tip: Laat loofahs volledig drogen voor een stevige sponsstructuur.
Loofah drogen
Stap 1: Laat de Loofah aan de plant drogen
De makkelijkste manier om een Loofah te drogen, is door de vrucht aan de plant te laten hangen totdat deze volledig rijp en uitgedroogd is. Als de Loofah niet meer groen is en begint te verkleuren naar geelbruin, is hij vaak al klaar om te oogsten en verder te drogen.
Handmatig drogen
Als je een verse Loofah hebt die nog groen is, kun je deze thuis verder laten drogen.
Schil de loofah door de buitenkant voorzichtig los te trekken. Gebruik een mes om de schil lichtjes in te snijden als hij moeilijk loskomt.
Verwijder de zaden door de Loofah open te breken of uit te kloppen. De zaden zitten meestal in de holtes binnenin en komen eruit als je op de Loofah tikt.
Stap 2: Spoelen en schoonmaken
Spoel de Loofah grondig om eventuele restjes vruchtvlees te verwijderen. Voor een extra schone spons kun je de Loofah in een oplossing van water met een beetje bleekmiddel of een azijnoplossing weken. Dit helpt om bacteriën te doden en de Loofah lichter van kleur te maken. Laat de Loofah daarna goed uitlekken en spoel opnieuw af met schoon water.
Stap 3: Drogen
Laat de Loofah op een warme, droge plek drogen. Je kunt hem buiten in de zon leggen of op een goed geventileerde plek binnenshuis. Draai de Loofah af en toe om te zorgen dat hij gelijkmatig droogt. Het drogen kan enkele dagen duren, afhankelijk van de luchtvochtigheid en temperatuur.
Stap 4: Opslaan of gebruiken
Zodra de Loofah volledig droog is, voelt hij licht en hard aan. Je kunt hem in stukken snijden voor gebruik als spons, of heel bewaren. Bewaar een droge Loofah op een koele, droge plek om schimmelvorming te voorkomen.
Groeimal
Er bestaan al watermeloenen die door middel van een mal vierkant gemaakt worden. Als ze 10 centimeter groot zijn worden ze in een vierkante mal geplaatst. Gedurende de dag, vijf keer precies, draaien verzorgers deze meloenen met de hand. Bij een doorsnee van 18 centimeter worden de vierkante watermeloenen geoogst.
Voedselveiligheid
EU Richtlijnen en Normen voor voedselveiligheid:
In de Europese Unie moeten producten die in contact komen met voedsel voldoen aan de Verordening (EG) Nr. 1935/2004 over materialen en voorwerpen die in contact komen met voedsel. Deze verordening legt de basis voor voedselveiligheid in termen van migratie van stoffen, en zorgt ervoor dat materialen geen schadelijke stoffen afgeven aan voedsel.
• NEN-EN 1186: Dit is de Europese norm voor het testen van materialen en voorwerpen die in contact komen met voedsel. Als een afwasborstel voedselveilig is gecertificeerd, zou deze norm moeten zijn nageleefd.
• Certificering en testlaboratoria: Afwasborstels kunnen getest worden in laboratoria die gespecialiseerd zijn in voedselveiligheid. Een product kan bijvoorbeeld een CE-markering of een andere relevante certificering krijgen na het doorstaan van deze tests. Je kunt contact opnemen met gecertificeerde testlaboratoria of een Europese normeringsinstantie voor gedetailleerde informatie over de vereisten. Hieronder staat een samenvatting van dit document.
Sectie 1: Materialen die direct in contact komen met voedsel moeten voldoen aan specifieke regelgeving. Het is essentieel om beperkingen en voorwaarden vast te stellen voor het gebruik van materialen die in contact komen met voedsel, zodat ze geen risico voor de volksgezondheid vormen.
Sectie 2: Actieve en intelligente materialen mogen de samenstelling of sensorische eigenschappen van voedsel niet op een misleidende manier veranderen. Juiste etikettering is vereist om consumenten te informeren over niet-eetbare delen en de actieve of intelligente aard van de materialen.
Sectie 3: Er kunnen speciale maatregelen worden vastgesteld voor specifieke groepen materialen om naleving van de veiligheidsnormen te waarborgen. Nationale regelgeving kan behouden blijven zolang deze in overeenstemming is met het gemeenschapsrecht.
Sectie 4: De verordening is bedoeld om de effectieve werking van de interne markt voor materialen die in contact komen met voedsel te waarborgen, terwijl de menselijke gezondheid en de belangen van de consument worden beschermd. Het is cruciaal om de definities en het toepassingsgebied zoals uiteengezet in de verordening na te leven.
Sectie 5: De verordening vervangt eerdere richtlijnen en heeft als doel de wetgeving met betrekking tot materialen die in contact komen met voedsel te harmoniseren, zodat een hoog niveau van gezondheidsbescherming wordt gegarandeerd.
Sectie 6: Het aanvraagproces voor nieuwe stoffen moet een technisch dossier en een veiligheidsbeoordeling omvatten. De autoriteit moet de geldigheid van de aanvraag bevestigen en ervoor zorgen dat de veiligheidscriteria worden nageleefd.
Sectie 7: Risicomanagementbeslissingen moeten de veiligheidsbeoordeling van stoffen volgen. Het is belangrijk om een proces te hebben voor het herzien van de beslissingen van de autoriteit met betrekking tot de veiligheid van materialen.
Sectie 8: Actieve materialen moeten zo ontworpen zijn dat ze de voedselomstandigheden behouden of verbeteren zonder de consument te misleiden. Ze moeten voldoen aan de communautaire voedselregelgeving.
Sectie 9: Adequate etikettering en informatie moeten worden verstrekt om een veilig gebruik van materialen te waarborgen. Dit omvat details over de fabrikant en eventuele specifieke instructies voor veilig gebruik.
Sectie 10: Speciale maatregelen kunnen lijsten van goedgekeurde stoffen, zuiverheidsnormen en specifieke migratielimieten voor componenten in voedsel omvatten. Naleving van de gezondheidsbeschermingsregelgeving is essentieel.
De Loofah wordt al als spons verkocht voor de afwas, maar de Loofah is niet gecertificeerd als voedselveilig. Blijkbaar kan dit risico wel genomen worden, aangezien veel bedrijven de Loofah wel verkopen als spons/afwasborstel. Daarbij is de Loofah ook eetbaar en wordt de schil die eromheen zit er afgehaald bij het droogproces. Dus het zou mogelijk kunnen zijn om de Loofah toe te passen als afwasborstel/spons op vakantieparken.
In de afbeelding is te zien dat de Loofah amper aflaat, de schuurspons laat heel veel microplatics achter, de afwasborstel laat haren achter en de metaalspons laat kleur achter.
De levensduur van een Loofah spons
De levensduur van een Loofah-spons varieert meestal tussen de 3 en 4 weken bij dagelijks gebruik, maar dit hangt sterk af van hoe goed je de spons onderhoudt en waarvoor je hem gebruikt. Bij juist gebruik en onderhoud kan een Loofah soms tot 1 à 2 maanden meegaan, maar langer wordt vaak afgeraden vanwege hygiënische redenen. Factoren die de levensduur beïnvloeden:
1. Gebruik: Bij dagelijks gebruik voor afwassen slijt een Loofah sneller. Voor intensieve schoonmaak, zoals bij het afwassen, kan hij iets minder lang meegaan dan voor lichtere toepassingen zoals het scrubben van de huid.
2. Onderhoud: Regelmatig schoonmaken, grondig uitspoelen, en goed laten drogen na elk gebruik verlengt de levensduur. Loofah’s die schoongehouden worden door ze bijvoorbeeld eens per week in kokend water te leggen, gaan langer mee omdat bacteriegroei wordt verminderd.
3. Bewaaromgeving: Een vochtige omgeving bevordert bacterie- en schimmelgroei, wat de levensduur verkort. Bewaar de Loofah op een droge, goed geventileerde plek om hem langer te kunnen gebruiken.
Na de spons, de afwasborstel en de Loofah een week gebruikt te hebben is dit het eindresultaat. Hierbij is te zien dat de afwasborstel en de Loofah nog goed intact zijn, maar het grootste deel van de schuurlaag van de spons verdwenen is. Ook kan de Loofah is de Loofah vaatwasser bestendig, waardoor deze schoongemaakt kan worden.
Hieronder is te zien dat er door middel van agar agar gekeken is hoeveel schimmel er van een afwasborstel, spons en Looofah afkomt nadat deze een week gebruikt is. Hierbij is te zien dat er van de afwasborstel het meeste schimmel afkomt, daarna van de spons en van de Loofah komt geen schimmel.
Moodboard en analyse afwasborstel
Brainstormsessies
Bevestiging van de Loofah aan de afwasborstel
Ergonomie
Mock ups
Er zijn verschillende mock ups gemaakt om te testen welke inklemming en grootte van de Loofah het beste werkt en hoe de inklemming gebruiksvriendelijk gemaakt kan worden. De conclusie hiervan is te zien in het gezamenlijke deel.
Hoe kunnen luffa’s op Schiermonnikoog gegroeid worden? Is de luffa daadwerkelijk de beste keuze? Zijn luffa’s voedselveilig? Zijn er nog andere (lokale) planten of alternatieven die als borstel gebruikt kunnen worden? Zijn er lokale grassoorten die als borstelmateriaal gebruikt zouden kunnen worden? Hoe wordt de luffa aan een handvat bevestigd? Wat is de beste soort bevestiging? Welke soort luffa valt het beste te gebruiken? Hoe gaat het product (op Schiermonnikoog) geproduceerd worden? Is er een mogelijkheid om het handvat (gedeeltelijk) in te kopen? Wie gaat de borstels maken? Wat is het beste materiaal voor de handvaten? Wie gaat de luffa’s groeien? Hoe kan de buitenmaat van de luffa worden bepaald? Welke productiemethode is haalbaar? Hoe optimaliseren we de luffa afwasborstel voor gebruikers? Wat maakt de luffa afwasborstel aantrekkelijk voor vakantieparken? Hoe wordt de luffa door de consument zelf verwisseld? Hoe voorkomen we onhygiënische praktijken? Hoe komen de afwasborstels in de servicepakketten? Wie levert de servicepakketten? Wat is de logistieke keten van een afwasborstel voor in een vakantiehuisje? Hoe houden we de kringloop van alle materialen gesloten? Is de luffa echt composteerbaar? Ook met zeep? Waar kunnen de luffa’s gecomposteerd worden? Door wie? Wat gebeurt er met het handvat van de luffa aan het einde van de levensduur?
Hier zijn de deelvragen te zien die samen met Danique beantwoord zijn. Het gaat voornamelijk hier om de gebruikerstesten, het kostenplaatje, het PVE en de materiaalkeuze.
Simulatie
Er is een simulatie gemaakt om te kijken waar het zwakste punt in de afwasborstel zit voor toekomstige verbeteringen. In de afbeelding is te zien dat dit het punt is waar het handvatborstel en de kop bij elkaar komen. Dit is ook te verwachten doordat hier de meeste kracht op staat en dit ook het dunste deel van het product is. Ik heb een drukkracht van 200 Newton op het handvat gezet. Dit is de kracht waarmee een gebruiker maximaal kan duwen. Daarbij is als temperatuur 80 graden Celsius ingevoerd, omdat dit de maximale temperatuur is om de afwas mee te doen.
In de PDF is de complete analyse te zien.
Eindconcept
Dit is het eindconcept van de Loofah afwasborstel.
Conceptfase deel 2
In de 2e conceptfase is er verder gegaan met fietstas. De keuzematrix is te zien op de Conceptfase Groepspagina
De fietstas
Moodboards
Het MIK systeem
De fietsverhuurdeer op Schiermonnikoog maakt gebruik van het MIK systeem. Dit is een anti-diefstal systeem voor de fietstas. Wanneer de fietstas voor de fietsverhuurder geproduceerd zal worden is het de eis om deze compatible met het MIK systeem te maken
Er kan op verschillende manieren gebruik gemaakt worden van het MIK systeem. Het systeem bestaat altijd uit twee delen. Het eerste deel is de adapterplaat. Deze bevestig je onder de fietstas of fietsmand zelf. Koop je een MIK fietstas dan zit deze er vaak al bij.
Het tweede deel is de bagagedrager met ingebouwd MIK profiel, of een losse MIK bagagedragerplaat. Hierop bevestig je de adapterplaat met de fietstas. Je gebruikt deze twee delen dus altijd in combinatie met elkaar. Een adapterplaat is vaak al aanwezig op een nieuwe MIK fietstas. Is dit niet het geval dan is een MIK adapterplaat los aan te schaffen (16 euro). Bij een fietstas met Universal Bridge systeem of een mand met een multi systeem bodem, bevestig je de MIK adapterplaat makkelijk met de 4 meegeleverde schroeven. Hierna klik je de fietsaccessoire met de adapterplaat eenvoudig op je MIK bagagedrager of MIK bagagedragerplaat.
Met de bijgeleverde MIK-stick zorg je ervoor dat je jouw fietsaccessoire extra beschermd waardoor de fietstas niet meer zomaar van de fiets gepakt kan worden. Een MIK bagagedragerplaat draai je vast met behulp van vier schroeven en is geschikt voor bagagedragers met een breedte van 10 tot 17 cm. Wanneer de bagagedragerplaat bevestigd is, klik je hier de fietsaccessoire met adapterplaat gemakkelijk vast net zoals je dit bij een bagagedrager met MIK systeem doet.
Uiteindelijk is de strategie omgegooid aangezien de fietsbandentas niet tegen de goedkope inkoopprijs (15 euro) van de verhuur tassen op kan. Daarom is er besloten om een fietstas met een duurzaam uiterlijk van fietsbanden maken, zodat er de mogelijkheid is om de tas mooi te maken in plaats van goedkoop. Mensen zijn bereid om op Schiermonnikoog meer voor duurzaamheid te betalen aangezien bij Soepboer tassen van gerecycled PET verkocht worden waar mensen meer geld voor over hebben.
Andere verbindingsmogelijkheid
Doelgroep
PVE
In het document is het PVE te zien met validatie van de gebruikers.
Na contact met verschillende fietsverhuurders op Schiermonnikoog is gebleken dat dat de doelgroep voornamelijk bestaat uit volwassenen van 50 jaar en ouder.
De meeste fietstassen worden verkocht voor gebruik als boodschappentas.
De doelgroep vindt duurzaamheid erg belangrijk. De duurzame tassen worden volgens de fietsverhuurders dan ook beter verkocht. De doelgroep is ook bereidt om meer voor duurzaamheid te betalen.
Het uiterlijk van de tas staat niet op één, maar is wel belangrijk.
Materialisatie fase
Gewicht
Het gewicht dat in de tas moeten kunnen wordt bekeken vanuit een worst case scenario. Er wordt bekeken hoeveel bakstenen in de fietstas past en hoeveel kilo hiermee overeenkomt. Een baksteen weegt 1.6 kg/dm3 = 1.6 kg/L, dit komt overeen met 1.6 x 35 = 56 kg (de meest gebruikte fietstassen zijn 35 liter). Dit betekend dat één kant van de fietstas 28 kg moet kunnen dragen in de worst case scenario. Eigenlijk mag een bagagedrager niet meer dan 15 – 40 kg dragen. In dit geval is het worst case scenario dus 40 kg. Dan zou elke kant van de fietstas dus 20 kg moeten kunnen dragen. Dit is vaak ook het maximale gewicht van de fietstassen die verkocht worden.
De fietstas wordt langwerpig, zodat er niet met de hakken niet tegen de fietstas aanbotsen tijdens het fietsen.
Test:
Er is 20 kilo in de tas gedaan en deze aan het handvat opgehangen. Hieruit blijkt dat de tas hierna nog heel blijft.
Maatvoering Fibonacci
Fietsbanden kleuren voor het design
Zijn er gekleurde fietsbanden op Schiermonnikoog?
Zowel gekleurde buitenbanden als gekleurde binnenbanden bestaan. De liggen niet in de containers van Schiermonnikoog, daarom kunnen we beter geen gekleurde binnenbanden gebruiken in het design van de fietstas, aangezien er dan niet genoeg materiaal zal zijn.
Hoe kleurt Swapfiets de banden?
Om fietsen in het dagelijks leven te promoten, werd bandenexpert Vittoria gevraagd om blauwe banden te ontwikkelen. De blauwe banden staan symbool voor de leenfietsen van Swapfiets, maar zijn
nu geschikt voor professioneel gebruik. De Italiaanse bandenfabrikant heeft alle zwarte ingrediënten moeten verwijderen om tot een blauwe band te komen met hetzelfde prestatieniveau. De oplossing was het creëren van een nieuw recept voor rubber compounds dat een specifiek silica als vulmiddel gebruikt. Het resultaat is een innovatie in het peloton die de Swapfiets-blauwe band net zo efficiënt maakt als de originele Vittoria Corsa Cotton & Graphene band.
Wat zijn de methoden om binnenbanden te kleuren?
Binnenbanden met bijzondere kleuren, zoals roze, paars of andere, worden vaak vervaardigd door een toevoeging of bewerking van het rubbermengsel tijdens de productie. Hier zijn enkele details over hoe dit werkt:
1.Kleurstoffen en Pigmenten: De meest gebruikelijke methode is het toevoegen van kleurstoffen of pigmenten aan het rubbermengsel voordat het wordt gevormd en gevulkaniseerd. Deze kleurstoffen kunnen synthetisch of natuurlijk zijn en worden gekozen op basis van hun duurzaamheid en kleurechtheid.
2.Materiaalkeuze: Binnenbanden worden meestal gemaakt van butylrubber of latex. Voor gekleurde binnenbanden wordt soms gebruik gemaakt van latexrubber, omdat het van nature lichter is en gemakkelijker kan worden gekleurd dan butylrubber.
3.Vulkanisatie: Tijdens de vulkanisatie (het proces waarbij rubber wordt verhit met zwavel of andere additieven om het te versterken) blijven de kleurstoffen in het rubbermengsel stabiel. Dit proces zorgt ervoor dat de banden duurzaam blijven en niet gemakkelijk slijten.
4.Decoratieve: AfwerkingenIn sommige gevallen wordt een dunne gekleurde coating op de buitenkant van de binnenband aangebracht in plaats van het rubber volledig te kleuren. Dit wordt minder vaak gedaan, omdat het kwetsbaarder is voor slijtage.
5.Milieu- en Kwaliteitsnormen: Bij de productie van gekleurde binnenbanden moeten fabrikanten ook voldoen aan milieuwetgeving en veiligheidsnormen. De kleurstoffen en additieven moeten bijvoorbeeld niet giftig zijn en mogen de prestaties van de band niet nadelig beïnvloeden.
We zouden de fietsbanden kunnen kleuren door een gekleurde rubber coating op de fietsbanden te spuiten. Een spuitbus van 400 ml is rond de 14,- euro, dit is minder handig, aangezien dit de fietstas duurder zal maken en de kleur er waarschijnlijk niet lang op blijft zitten.
Welke kleur willen we in de fietstas verwerken?
Wanneer we een kleur in de tas willen, willen we deze groen maken. Deze kleur komt uit de vlag van Schiermonnikoog en staat ook voor duurzaamheid, daarbij was de opdrachtgever erg enthousiast over deze kleur.
Willen we op de fietstas borduren?
Nee, want dit kost een machine aan geld (rond de 1.500,- euro) extra en extra tijd in de handelingen, waardoor de fietstas een stuk duurder zal worden.
Kleur verwerking
Uit het Harris profile blijkt dat gekleurde garen gebruiken beter is dan de andere opties. Garen moeten namelijk al gebruikt worden, dus er wordt geen materiaal toegevoegd en ook geen extra productie stappen. Voor borduren is een borduurmachine nodig van rond de 1.600,- euro. Het kleuren van fietsbanden zal een extra stap in het productieproces veroorzaken, zonder met zekerheid te kunnen zeggen dat deze kleur lang blijft zitten. Stof gaat door de regen ook schimmelen.
Soorten binnenbanden
Butyl
Het materiaal butyl is een rubber mengsel deze is zeer luchtdicht. Dit is het grootste voordeel en waardoor de meeste fietsbanden fabrikanten kiezen voor butyl binnenbanden. Met een binnenband gemaakt van butyl blijft de binnenband zeer lang op de juiste bandenspanning. Daarbij is butyl een zeer elastisch materiaal, waardoor de binnenband ook gebruikt kan worden voor meerdere bandbreedtes. Zo is het bijvoorbeeld mogelijk om een binnenband te gebruiken bij een 37mm brede band als bij een 47mm brede fietsband.
Butyl binnenband:
⊕ Blijft zeer goed luchtdicht
⊕ Elastisch en voor meerdere bandbreedtes
⊕ Gaat lang mee
Θ Iets sneller lek
Latex
Latex is minder snel lek te prikken waardoor de band minder snel lek gaat. Ook heeft het een kleine voorsprong in de rolweerstand vergeleken met een butyl binnenband. Dit is overigens wel maar wel een minimale voorsprong. De latex binnenband is zeer gevoelig voor daglicht, olie en schoonmaakmiddelen. Als de binnenband hieraan wordt blootgesteld kan het materiaal ongelijk uitzetten, waardoor je een gekke bobbel op de binnenband te zien. Voorzichtigheid is dus heel belangrijk bij het monteren van een latex band. Wanneer je een nieuwe buitenband moet monteren moet de latex binnenband ook gelijk vervangen worden.
Latex binnenband:
⊕ Minder snel lek te rijden
⊕ Rolweerstand
Θ Moet vaak fietsband oppompen
Θ Gevoelig voor licht, olie en schoonmaakmiddelen
Θ Gaat niet zo lang mee
Aangezien de fietsverhuurders op Schiermonnikoog kwalitatief goede banden hebben zijn deze dus van Butyl, deze komt ook als de beter binnenband uit het onderzoek.
Eigenschappen Butyl rubber
Butylrubber, een synthetisch rubber dat veel wordt gebruikt in binnenbanden, staat bekend om zijn uitstekende duurzaamheid en weerstand tegen verwering. Hoe lang butyl in de buitenlucht meegaat, hangt af van verschillende factoren, waaronder blootstelling aan UV-straling, ozon, temperatuur, en vochtigheid. Hieronder zijn de belangrijkste punten genoemd:
Kenmerken van butylrubber:
1.Ozon- en UV-bestendigheid:
2.Butyl heeft een goede weerstand tegen ozon en UV-straling, maar langdurige blootstelling kan alsnog leiden tot veroudering en scheurtjes.
3.Weerstand tegen oxidatie: In tegenstelling tot natuurrubber is butyl minder vatbaar voor oxidatie, waardoor het lang zijn sterkte behoudt.
4.Flexibiliteit in temperatuur: Butyl blijft flexibel bij lage temperaturen en degradeert minder snel dan veel andere rubbers bij hitte. Gemiddelde levensduur in de buitenlucht
•Onbehandeld butyl: In een gemiddelde buitenomgeving kan onbehandeld butyl 5-15 jaar meegaan voordat het significant degradeert, afhankelijk van de blootstellingsomstandigheden.
•Beschermd butyl: Als het rubber niet direct wordt blootgesteld aan intens zonlicht en hitte, of als het behandeld is met een UV-beschermingsmiddel, kan de levensduur worden verlengd tot 20 jaar of meer.
Factoren die veroudering versnellen:
1.Directe UV-straling: UV-licht breekt de moleculaire structuur van rubber af, wat leidt tot verharding en scheuren.
2.Ozon: Hoge concentraties ozon in de lucht kunnen microscheurtjes veroorzaken in het oppervlak van het rubber.
3.Extreme temperaturen: Herhaaldelijk opwarmen en afkoelen kan het materiaal bros maken.
Het verlengen van de levensduur:
•UV-bescherming: Gebruik een UV-bestendig middel of houd het rubber uit direct zonlicht.
•Schoonmaken: Reinig het oppervlak om stof en chemicaliën te verwijderen die de afbraak kunnen versnellen.
•Opslag: Bewaar het rubber op een koele, droge plaats, uit de buurt van directe hittebronnen.
Levensduur verlengen
Uit het Harris profile blijkt dat de gummi pflegestift het best geschikt is als levensduur verlenger. Wanneer gebruikers de fietstas hebben aangeschaft zouden ze dit naar verloop van tijd ook zelf kunnen aanbrengen.
Trektest
Er is een trektest uitgevoerd om te kijken welk stiksel de meeste kracht aankan. Hieruit is te concluderen dat het stiksel in de afbeelding de meeste kracht aankan. In dit geval scheurt de band op een willekeurige plek in plaats van bij het stiksel. In het PDF document is de gehele test en conclusie te lezen.
Gebruikersonderzoek
Er is gebruikersonderzoek uitgevoerd om te valideren of de tas aan de eisen uit het PvE voldoet en om de laatste verbeterpunten te inventariseren. De zaken die tijdens het gebruikersonderzoek uitgezocht zijn:
Uitstraling van de tas
-
Wat vindt de doelgroep van de uitstraling van de tas?
-
Wat is er mooi en minder mooi aan de tas?
-
Is de uitstraling van de tas duurzaam?
-
In hoeverre stoort de doelgroep zich aan de geur van de tas?
-
Worden de details van de spaakhaakjes en -gespen door de doelgroep gewaardeerd?
Bruikbaarheid (ophanging)
-
Is het zonder instructie duidelijk hoe de haakjes in de tas moeten?
-
Is het makkelijk om de haakjes er weer uit te krijgen
-
Is het makkelijk om de tas op de fiets te bevestigen?
-
Ziet de doelgroep meer in afneembare haakjes of haakjes die aan de tas vastzitten?
Bruikbaarheid (overig)
-
Is het zonder instructie duidelijk hoe de lengte van de tas versteld kan worden?
-
Houdt de tas goed vast?
-
Zit de tas comfortabel op de rug?
-
Is de sluiting van de tas makkelijk te gebruiken?
Wenselijkheid
-
Zijn er mensen die de tas zouden willen hebben?
-
Wat zou de doelgroep maximaal voor de tas betalen?
Renders/CAD model
.png)
.png)
.png)
Poster
Toekomstplan
Op veel fietstassen is een reflector aanwezig zodat de fietser meer opvalt, in de toekomst zou gekeken kunnen worden hoe dit op een duurzame manier op deze fietstas toegepast kan worden.
Ook steken de schouderbanden van de fietstas uit op de fiets, waardoor deze minder veilig tijdens het fietsen zal zijn. Er is al nagedacht over oplossingen hiervoor, maar in het prototype is nog geen definitieve oplossing verwerkt.
Voor de fietstas is een logo ontwikkeld, hierbij is er gekeken of deze aan de tas toegevoegd zou kunnen worden op een duurzame manier. Hier is echter nog geen duidelijke beslissing over genomen, net als het duurzaam maken van het garen door middel van bijvoorbeeld schapenwol of textiel afval.
In ons ontwerp is een Chicago schroef toegepast, aangezien de naaimachine van school niet door vier banden tegelijk kan, een industriële naaimachine zal dit wel kunnen.
Na het knippen van het patroon blijft er fietsleer over als restafval, dit zou gekoppeld kunnen worden aan Freiia works om een souvenir van te maken.
De haakjes om de tas aan de fiets te bevestigen zijn ergonomisch te verbeteren voor wanneer de tas op de rug gedragen wordt. Hier is wel over nagedacht, maar in het prototype is nog geen definitieve oplossing verwerkt.
Op de Hanzehogeschool is een machine aanwezig die de levensduur zou kunnen testen van de tas. Dit zou in de toekomst nog uitgevoerd kunnen worden. Het is lastiger om de UV licht bestendigheid te testen.
Tot slot zal er een tool ontwikkeld kunnen worden om de banden op industriële wijze uit te snijden en aan elkaar te naaien en een tool om de haakjes te buigen (buigmal).
Eindproduct
Promotie video