Afvalstromen bij de milieustraat
Vooronderzoek



Klik op de afbeeldingen om deze te vergroten.
Wat gebeurt er met ons afval?
Onderzoek
In een interview met een contactpersoon van het afvalverwerkingsbedrijf Omrin, zijn inzichten opgedaan naar hoe de verwerking van het afval van Schiermonnikoog plaatsvindt.
De belangrijkste inzichten zijn verwerkt tot infographics, en een transcript van het interview is te vinden in de pdf hiernaast.
Alternatieven voor wegwerpproducten uit het verleden
Onderzoek
Eigenlijk is onze huidige afvalmentaliteit pas heel recent gevormd. Vroeger was verspilling uit den boze, en werd er haast niks weggegooid. Pas in de jaren 50 en 60 van de vorige eeuw zijn wegwerpproducten voor het eerst geïntroduceerd, en daarvoor was het leven heel anders.
Om inspiratie te vinden voor het project, zijn alternatieven voor plastic uit het verleden geanalyseerd. Het hele onderzoek is te lezen in de pdf hiernaast.


.png)
Meest kansrijke afvalstromen als bouwmateriaal
Kesselring ideekeuze


Meest kansrijke product ter verbetering
Kesselring ideekeuze
Oriëntatiefase
Afval voorkomen voordat het ontstaat: fietsbanden
Gekozen richting
Inzicht

Om beter inzicht te krijgen in hoe fietsbanden werken, is uitgezocht hoe fietsbanden
gemaakt zijn.
Belangen
De belangen van de afzetmarkt (fietsverhuurders) zijn afgewogen om zo beter in acht te kunnen houden waar er in het ontwerp rekening mee
gehouden
moet worden.

Conclusies
Bij fietsenmakers gaat de zijkant van de banden het vaakst kapot, dankzij te lage bandenspanning.
Bij fietsverhuurders verslijt het profiel sneller, dankzij goed onderhoud maar veelvuldig gebruik.
Bij beiden worden de binnenbanden altijd weggegooid en niet gerepareerd wanneer deze lek is.
Inventarisatie al bestaande oplossingen


Er bestaan al veel fietsbanden die lekbestendig zijn.
Echter zijn er ook veel problemen waar deze banden mee te maken hebben.
Problemen met de bestaande lek-proof banden
Probleemstelling

Huidige situatie
Er worden jaarlijks op Schier naar schatting 24 tot 30 kuub aan fietsbanden weggegooid en naar het vasteland verscheept, waar deze niet gerecycled maar verbrand worden.
Omdat Schiermonnikoog een toeristisch fietseiland is, zijn er erg veel fietsverhuurders op het eiland. Ondanks dat fietsen bij verhuurders veel beter worden onderhouden dan bij particulieren, moeten er toch veel fietsbanden worden vervangen. De voornaamste reden bij buitenbanden daarvoor is dat het profiel versleten raakt en de band aan het einde van de levensduur komt.
Binnenbanden worden vaak voor het einde van de levensduur al weggegooid omdat het goedkoper is om de band te vervangen dan te repareren.
Gewenste situatie
Een significante reductie van de afvalstroom door implementatie van een product die de levensduur van fietsbanden verlengt.
Uitdagingen
Er zijn verschillende oplossingsrichtingen om het bandenprobleem aan te pakken. Bij het onwikkelen van een ontwerp moet er rekening mee worden gehouden dat de productoplossing lokaal te vervaardigen is. Ook moet het fietscomfort behouden blijven, mag de oplossing niet teveel geld kosten, en moet er daadwerkelijk een positieve milieu impact gemaakt worden.
Programma van Eisen

Analysefase
Ideefase
Ideegeneratie

Woordbloem
Er is een woordbloem gemaakt van potentiële oplossingsrichtingen om afval-verminderende fietsbanden te maken. Deze woordbloem is als uitgangspunt gebruikt om een morfologisch overzicht mee op te stellen.



Schetsen
Er zijn snelschetsen gemaakt van enkele combinaties uit het morfologisch overzicht.


Hoe kun je
een fietsband maken waarvan het profiel een langere levensduur heeft?

Co-creatiesessie
Er is een co-creatiesessie gedaan met de ontwerpgroep, om tot nieuwe ideeën te komen.
Er is gekozen voor een format welke een combinatie is tussen een Hoe kun je, en een Crazy Eight.




Ideekeuze
Van de verschillende ideeën is een selectie gemaakt doormiddel van stickeren. Deze zijn vervolgens afgewogen in een Kesselring matrix om zo tot de drie meest geschikte ideeën te komen.



Presentatieschetsen



Afsluiting deelonderwerp
De gekozen ideeën zijn uitgewerkt tot presentatieschetsen. Echter is dit alleen uit procesmatigheid gedaan.
Ondanks dat er potentie zit in de ideeën, is de uitwerking ervan niet haalbaar voor succesvolle uitvoering in de nog beschikbare tijd.
Voor het ontwikkelen van een bruikbare band welke niet inlevert op fietscomfort, makkelijk te monteren is, maakbaar is op Schiermonnikoog, en ook nog de gewenste milieu-impact behaalt, zijn veel meer tijd en middelen nodig. Bedrijven zoals Tannus en Gecko werken opgeteld al tientallen jaren aan de ontwikkeling van fietsbanden die niet meer lek gaan, met nog steeds slechts middelmatige resultaten. Om al deze redenen is ervoor gekozen om het project niet mee te nemen naar de conceptfase.

Ideekeuze
Ter afsluiting van de ideefase

Nieuw concept: duurzame afwasborstel

De gekozen productstroom is een duurzamere afwasborstel als alternatief voor wegwerp afwasborstels in vakantiehuisjes en -parken.
De afwasborstel heeft een herbruikbaar handvat en een composteerbare borstelkop om afval te verminderen.
Hoe kunnen luffa’s op Schiermonnikoog gegroeid worden? Is de luffa daadwerkelijk de beste keuze? Zijn luffa’s voedselveilig? Zijn er nog andere (lokale) planten of alternatieven die als borstel gebruikt kunnen worden? Zijn er lokale grassoorten die als borstelmateriaal gebruikt zouden kunnen worden? Hoe wordt de luffa aan een handvat bevestigd? Wat is de beste soort bevestiging? Welke soort luffa valt het beste te gebruiken? Hoe gaat het product (op Schiermonnikoog) geproduceerd worden? Is er een mogelijkheid om het handvat (gedeeltelijk) in te kopen? Wie gaat de borstels maken? Wat is het beste materiaal voor de handvaten? Wie gaat de luffa’s groeien? Hoe kan de buitenmaat van de luffa worden bepaald? Welke productiemethode is haalbaar? Hoe optimaliseren we de luffa afwasborstel voor gebruikers? Wat maakt de luffa afwasborstel aantrekkelijk voor vakantieparken? Hoe wordt de luffa door de consument zelf verwisseld? Hoe voorkomen we onhygiënische praktijken? Hoe komen de afwasborstels in de servicepakketten? Wie levert de servicepakketten? Wat is de logistieke keten van een afwasborstel voor in een vakantiehuisje? Hoe houden we de kringloop van alle materialen gesloten? Is de luffa echt composteerbaar? Ook met zeep? Waar kunnen de luffa’s gecomposteerd worden? Door wie? Wat gebeurt er met het handvat van de luffa aan het einde van de levensduur?
Deelvragen
Analyse bestaande borstelwisselsystemen en inklemmingen

Conceptfase
Analyse
Is gras een optie als opzetstuk?

Esparto gras kan worden gebruikt om de afwas mee te doen. Het is 100% natuurlijk en composteerbaar.
Gebruikstest grasspons
Bevindingen:
-
De spons maakt de afwas goed schoon;
-
De spons prikt pijnlijk in je handen (ook met handschoenen);
-
De spons haart uit;
-
De spons kleurt het water bruin (waarom?);
-
De spons heeft een sterke grasgeur;
-
Door gebruik van de spons raakt de afvoer verstopt.
Conclusie: overwegend negatief

Onderzoek: lokale alternatieven voor Esparto
Esparto is een Spaanse plant, welke alleen in warme klimaten groeit. Daarom zijn voor gebruik op Schiermonnikoog enkele lokale alternatieven onderzocht.
Conclusie: De onderzochte grassoorten zijn ongeschikt als vervanger voor Esparto. De pijnlijke weerhaakjes, afgave van kleine deeltjes en vuil, en onsamenhangende structuur maken de grassoorten ongeschikt als alternatief. Er zou nog andere productiemethodes kunnen worden onderzocht om het gras tot spons te vervormen, maar dit heeft voor dit project een lage prioriteit.
Advies: afstappen van het gebruik van gras als sponzen.
Onderzoek
Zijn luffa's echt wel composteerbaar?
Conclusie
De luffa is écht composteerbaar, deze valt onder bruine compost. In combinatie met groene compost blijft de composthoop gezond. Zeepresten op de composthoop kan bevorderend werken voor de gewenste microbiële activiteit, zolang composteerbare zeep wordt gebruikt. In de meeste servicepakketjes op Schiermonnikoog wordt al eco-zeep geleverd, maar indien de overstap naar luffa afwasborstels zou worden gemaakt zou ook de overstap naar eco-zeep vast moeten komen te staan.
Lees hier het volledige onderzoek

Onderzoek
Welke luffa soorten zijn geschikt
Er zijn enkele soorten gangbare luffa's, welke worden verkocht als sponzen. Om de juiste zaden te bestellen en het groeiproces te leren kennen, is uitgezocht welke soorten luffa's het meest geschikt zijn voor gebruik als vaatwasspons.
Luffa Aegyptiaca en luffa Sepium zijn in het ontwerpproces gebruikt.

Harde of zachte luffa's gebruiken?
De gebruikerstests maken duidelijk dat de zachte luffa prettiger is voor het doen van de afwas.
Het is ook kostenefficiënter om gebruik te maken van de zachte luffa, gezien deze veel groter groeit.
Bevestigingssystemen
Voor de luffa aan een afwasborstelhandvat
Bestaande oplossingen
Ter oriëntatie op deze deelvraag is eerst onderzoek gedaan naar bestaande inklemmingen welke (gedeeltelijk) geschikt zouden kunnen zijn.
Het vraagstuk is ingewikkeld, omdat de inklemming zowel moet werken voor droge als natte luffa's en deze erg van elkaar verschillen in diameter.
Ook moet het mechanisme gebruiksvriendelijk genoeg zijn om met gemak te bedienen.




Meer schetsen
Er zijn ook een aantal schetsen gemaakt voor inklemmingen zonder gebruik te maken van creatieve tools.



Kan de luffa met een (deels) ingekocht handvat worden gebruikt?
Om hoge kosten te vermijden is onderzocht of er handvaten ingekocht zouden kunnen worden. Hiervoor zijn een aantal opties uiteengezet en beoordeeld met een Harris profiel.
Hieruit blijkt dat er twee opties (die sterk op elkaar lijken) erg goed uit de vergelijking komen, en twee totaal niet.

Daarna zijn een aantal schetsen gemaakt die in combinatie met een ingekocht handvat zouden kunnen werken.


CAD modellen en mockups
Enkele van de meest kansrijke schetsen zijn vertaald naar 3D.


{foto van andere mockups}
De best werkende oplossing

De best werkende gevonden oplossing is als uitgangspunt genomen voor nieuwe deelstudies om tot het beste resultaat te komen.
Iteraties voor het verhogen van de gebruiksvriendelijkheid
De luffa blijft goed zitten in de afwasborstel, maar er is best veel behendigheid nodig om de luffa in het handvat te zetten, zoals duidelijk wordt gemaakt aan de hand van de gebruikstest met handschoenen.


Er zijn enkele pogingen gedaan om de gebruiksvriendelijkheid van de afwasborstel te verhogen, onder andere aan de hand van klemmetjes, zoals hieronder te zien.


De oplossing:

De luffa in de juiste vorm, hard opgedroogd leveren.
Zonder iets aan te passen aan het ontwerp van de afwasborstel zelf, kan de gebruiksvriendelijkheid worden verhoogd.
Door de luffa in een bepaalde vorm gedroogd te leveren, is deze makkelijker in de houder te zetten. Bij het natmaken zet de luffa weer uit, waarna deze goed vast zit.
Er zijn echter nog meer voordelen:
-
de luffa hoeft niet nat gemaakt te worden voor het eerste gebruik;
-
het ketenen van de klantenbasis met een subscription based verdienmodel;
-
de luffa komt minder over als een stuk plant, en meer als een product;
Logistiek
Hoe komt de afwasborstel terecht in de servicepakketjes
Scenario A
De servicepakketten van Wecovi worden samengesteld op het vasteland. De luffa's zouden op de wal gegroeid kunnen worden, in de sociale werkplaats van Wecovi kunnen worden toegevoegd aan de pakketjes, en daarna naar Schiermonnikoog worden verscheept.
Dit slaat echter de plank mis in het zelfvoorzienend maken van het eiland.
Scenario B
De vakantieparken zouden kunnen overstappen van een servicepakket mét afwasborstel, naar een servicepakket zonder afwasborstel.
De schoonmakers die na ieder bezoek de huisjes weer netjes maken, hebben op de fiets een tas vol servicepakketten. Daarnaast zouden ze een tas met afwasborstels en luffa's kunnen meedragen.
Na ieder bezoek wordt het afwasborstel handvat meegenomen en ergens anders centraal afgewassen. Er komt een schoon handvat voor in de plaats. Ook worden de luffa sponsjes meegenomen om gecomposteerd te worden. Deze worden vervangen door een nieuw luffa sponsje.

Er is gekozen voor scenario B, omdat dit beter past binnen de context van de opdracht.
Waar worden de luffa's gegroeid en door wie?
Marissa heeft onderzoek gedaan naar de groeiwijze van luffa planten. Deze moeten enkele maanden binnen worden opgekweekt, en kunnen daarna buiten worden geplant.
Voor het binnen opkweken van de plantjes is energie nodig, wat het project minder duurzaam maakt.
Er is daarom voor gekozen om de plantjes bij een partner van het project, welke woonachtig moet zijn op Schiermonnikoog, binnen in huis te plaatsen. Er wordt dan gebruik gemaakt van warmte die er toch al is, zodat er geen energie verspild hoeft te worden.


Eind april tot begin mei kunnen de plantjes buiten worden geplaatst.
De pluktuin van Schiermonnikoog is hiervoor benaderd, en is enthousiast over het idee. (Lees hierover meer in het kostenplaatje.)
Kostenplaatje
Samenvatting kosten van de luffasponsjes
-
Eenmalige investering:
-
Luffa zaadjes: €15.
-
Automatische groeikast: €234.
-
Totaal: €249.
-
Jaarlijkse kosten:
-
Landgebruik Pluktuin: €504.
-
Kostprijs per sponsje:
-
Maximaal €0,10 per sponsje.


Samenvatting kosten van de afwasborstels
Met uitbesteding van de productie van de handvaten kost de overstap:
-
Eenmalige kosten: €112,50.
-
Besparing per jaar: €350.
-
Terugverdientijd: 4 maanden.
De uitgebreide kostenberekening is hier te lezen:
Hoeveel afwasborstels zijn er nodig? Om te voorzien aan de afwasborstelbehoeften van één vakantiepark (in dit voorbeeld betreft het Resort Schierduin) is een eenmalige investering in 150 afwasborstel handvaten nodig, en 5000 luffa sponsjes per jaar. Dit gaat om een vakantiepark met 150 appartementen en ongeveer 5000 bezoekers per jaar. Hoeveel planten zijn daarvoor nodig? Uit één luffa plant (Luffa Aegyptiaca) groeien doorgaans minimaal 6 luffa planten. Uit één luffa kunnen in ieder geval 20 luffa sponsjes worden gemaakt. Dat komt neer op 120 luffa sponsjes per luffa plant. Hoeveel eenmalige investeringskosten? Er moeten eenmalig luffa zaadjes worden gekocht. Bij de eerste oogst kan het zaad van de opgekomen luffa’s worden gewonnen, waarna niet meer opnieuw zaadjes hoeven te worden gekocht. Er zal eenmalig een bedrag moeten worden geïnvesteerd in het kopen van zaadjes. 70 tot 90 procent van alle luffa zaadjes zal niet opkomen, daarom moeten er om aan de vraag van 42 luffa’s te voldoen, ten minste 60 zaadjes worden gekocht. Eén zakje met 25 zaden is 5 euro. Er moeten 3 pakjes worden gekocht voor 15 euro in totaal. De luffa’s moeten de eerste twee levensmaanden binnen worden opgekweekt. In het kader van duurzaamheid wordt geadviseerd om dit bij iemand in huis te doen, om de verwarmingskosten weg te cijferen. In een normale huiskamer is het voor de luffazaadjes warm genoeg om te kiemen. Om daarnaast de hoeveelheid mensuren voor de verzorging te minimaliseren, wordt aangeraden om een automatisch bewaterende groeikast aan te schaffen. Dit is een eenmalige investering van 234 euro. In het kader van duurzaamheid kan slootwater worden gebruikt om de plantjes te bewateren. De kosten voor het verzorgen van de luffa’s zullen afhankelijk zijn van het winstmarge van de projectpartner die de luffa’s in huis zal nemen. Hoeveel land is er nodig om de luffa’s te groeien? Nadat de luffa’s gekiemd zijn en twee maanden binnen hebben kunnen groeien, moeten deze naar buiten worden verplaatst. Om de aan vraag van 5000 luffa sponsjes te voldoen, zijn 42 planten nodig. Omdat luffaplanten 1 vierkante meter uit elkaar moeten staan, is daarvoor 42 vierkante meter nodig. Wiens land en hoeveel gaat dit kosten? De Pluktuin van Schiermonnikoog heeft aangegeven geïnteresseerd te zijn in een samenwerking. Een stuk land bij de pluktuin moet jaarlijks 300 euro winst per 25 vierkante meter opleveren. Dat betekent dat een stuk land van 42 vierkante meter jaarlijks 504 euro winst moet opleveren. Hoeveel kost één luffa sponsje dan? De minimale hoeveelheid luffasponsjes die volgens deze berekening zal worden gegenereerd, is 5000. Hiervoor wil de Pluktuin 504 euro winst maken. Dat komt neer op een maximale prijs van 10 cent per sponsje. Samenvatting van de kosten van de luffasponsjes 1.Eenmalige investering: •Luffa zaadjes: €15. •Automatische groeikast: €234. •Totaal: €249. 2.Jaarlijkse kosten: •Landgebruik Pluktuin: €504. 3.Kostprijs per sponsje: •Maximaal €0,10 per sponsje. Hoe financieel aantrekkelijk is dit voor vakantieparken? Het huidige servicepakketje met afwasborstel kost €1,67 per stuk. Bij overstap naar de luffa afwasborstel kan een servicepakketje zonder afwasborstel worden ingekocht. Deze kost €1,26 per stuk. Echter wordt geadviseerd om voor de grootste ecologische impact ook over te stappen naar een eco servicepakket. Deze kost €1,50 per stuk, waarbij met de overstap nog steeds 17 cent per servicepakketje wordt bespaard. Bij de aankoop van een luffasponsje ter aanvulling van deze set, komt daar 10 cent bij op. Dat betekent een besparing van 7 cent per servicepakketje. Bij een jaarlijkse afname van 5000 komt dit neer op een besparing van 350 euro per jaar. Het huidige servicepakket Advies nieuwe servicepakket zonder afwasborstel en met eco-artikelen. Hoe duur wordt het handvat? Productiemethode Bij het voorzien van slechts één vakantiepark, is een oplage van 150 afwasborstels nodig. Voor een kleine seriegrootte als deze is 3D printen de meest geschikte productiemethode. Op één printplaat kunnen 10 handvaten worden geprint. Dit duurt 22 uur. In 15 dagen kan daarmee de gehele productie voor één vakantiepark worden voltooid. Materiaalkosten Er wordt geadviseerd om met ABS te printen, in verband met de hoge temperatuur tot waarbij geen vervorming ontstaat, namelijk 105 graden Celsius. Een rol van 1 kilo kost 25 euro. Eén afwasborstel gebruikt 22 gram aan filament. Dat komt neer op 56 cent aan filament per afwasborstel. Energiekosten De berekening voor de kosten is: Kosten=Vermogen (in kW)×Tijd (in uren)×Prijs per kWh. Vermogen Creality cr10 smart pro = 350W, tijd = 22 uur, prijs kWh = 0,236 euro. Per afwasborstel kost het printen aan energiekosten dan 18 cent. Investeringskosten 3D printer Een goede 3D printer kost in de meeste gevallen 500 euro. Bij een afname van 150 borstels, zou de prijs per borstel daarmee €3,33 omhoog gaan. Alternatief voor aanschaf 3D printer In plaats van een 3D printer aan te schaffen, kan worden overwogen om een partij in te schakelen op Schiermonnikoog, welke al over een 3D printer beschikt, waaraan het printen van de handvaten zou kunnen worden uitbesteed. De prijs per borstel gaat daarmee hoogstwaarschijnlijk omhoog in verband met een groter winstmarge. Deze optie wordt aangeraden. Totale prijs van het handvat Wanneer de investeringskosten van een 3D printer worden meegerekend, zal het handvat van de afwasborstel €4,07 bedragen. Wanneer de productie wordt uitbesteed aan een partij welke al een 3D printer aangeschaft heeft, zal de prijs van de afwasborstel €0,75 cent bedragen. Dit is nog zonder winstmarge mee te rekenen. Na hoeveel tijd omslagpunt? Inkoop van het handvat is 150 keer €0,75. Dit komt uit op een eenmalige investering van €113. (Dit is zonder rekening te houden met diefstal, maar in dit geval zou winst worden kunnen gemaakt door de borg niet uit te keren.) Met de overstap naar luffa borstels wordt er jaarlijks €350 winst gemaakt. Dat betekent dat de investering zich binnen 4 maanden heeft terugverdiend. Bij het meerekenen van de investering in een 3D printer wordt de berekening 150 keer €4,07. Dit komt uit op een eenmalige investering van €611. De investering laat zich dan terugverdienen binnen twee jaar. Samenvatting Met uitbesteding van de productie van de handvaten kost de overstap: •Eenmalige kosten: €112,50. •Besparing per jaar: €350. •Terugverdientijd: 4 maanden.
Keuzemoment
Welk concept gaat mee naar de materialisatiefase

Gekozen eindconcept
Fietsbanden Fietstas

Ondanks dat deze tas op duurzaamheid niet het hoogst scoort, behaalt de tas op andere weegfactoren wel hoge scores.
Daarom is in overleg met de opdrachtgever gekozen om deze tas in de materialisatiefase uit te werken.
Echter is in de materialisatiefase eerst nog gezamenlijk een korte tweede conceptfase uitgevoerd.
Doelgroeponderzoek
Uit een telefoongesprek met de fietsverhuurder Schierfiets is gebleken dat de doelgroep voornamelijk bestaat uit volwassenen van 50 jaar en ouder.
Soms zijn het de ouders van gezinnen met jonge kinderen, maar meestal niet.
De meeste fietstassen worden verkocht voor gebruik als boodschappentas.
Blijkbaar is duurzaamheid erg belangrijk voor deze doelgroep. De fietsverhuurder merkt dat duurzame tassen (van gerecycled PET) beter verkopen dan andere fietstassen, en dat mensen ook bereid zijn om hier meer voor te betalen.
Het uiterlijk van de tas is secundair, maar wel belangrijk.

Fietstassen voor verhuur of verkoop?
Uit contact met de fietsverhuurder die de pilot gaat doen met de fietsband fietstassen is gebleken:
Fietstassen voor verhuur op Schiermonnikoog moeten:
-
erg goedkoop kunnen worden ingekocht (rond de 15 euro);
-
altijd een enkele fietstas zijn;
-
compatibel zijn met het MIK bagagedrager systeem;
-
beveiligd zijn tegen diefstal;
-
heel snel te verwisselen zijn;
-
een zo lang mogelijke levensduur hebben.
Fietstassen voor verkoop op Schiermonnikoog moeten:
-
compatibel zijn met iedere soort bagagedrager.
Verdere eisen komen voort uit (doelgroep)onderzoek.
Omdat de fietsbanden fietstas hoogstwaarschijnlijk een veel hogere kostprijs zal hebben dan de referentiefietstassen voor de verhuur, is ervoor gekozen om de fietstassen voor verkoop te maken.
Dit geeft het project meer speling en de optie om in deelvragen niet telkens voor de meest goedkope optie te hoeven kiezen.
Enkele of dubbele tas?

De voorkeuren vanuit de doelgroep zijn verdeeld, daarom zijn de voor- en nadelen van dubbele en enkele fietstassen zijn tegen elkaar afgewogen. Duurzaamheid is de doorslaggevende factor: door een afklikbare enkele fietstas binnen te bewaren, zal deze langer goed blijven. Ook voorkomt dit de noodzaak voor het gebruik van extra plastic boodschappentassen.
Materialisatiefase
Wat voor soort gesp moet er worden gekozen ter vervanging van de plastic inkoop gesp?
Het vorige prototype werkt met een plastic gesp die bij implementatie zou moeten worden ingekocht. Om dit te voorkomen zijn een aantal andere alternatieven bekeken die met materialen van het eiland gemaakt zouden kunnen worden.

Klittenband uit de textielafvalstroom

Oude riemen
Laser gesneden gespen
Gesp van fietsbanden zonder extra materialen
Verzameling bestaande sluitingsmechanismen die met eilandmaterialen lokaal geproduceerd zouden kunnen worden:
Houtje touwtje gesp van snoeiafval
Oude fietssleutels van de fietsverhuurders
Bewerkt snoeiafval
Restroom touw van de haven
Enkele van de meest interessante gespen zijn tegen elkaar afgewogen in een Harris-profiel.

Daarna is er nog een tweede iteratieronde uitgevoerd op het winnende concept: de sluiting van fietsbandenleer die geen extra materiaaltoevoegingen vereist.
Er is nogmaals gekeken wat voor verschillende soorten mechanismen er al bestaan die zonder materiaaltoevoegingen behalve fietsbanden gemaakt kunnen worden.

Ook deze sluitingsmechanismen zijn weer in een Harris profiel gezet om met elkaar te vergelijken.

Dit onderzoek is hierna overgenomen door Suzanne.
Waterdichtheid
Door een eerdere versie van de tas te vullen met water, is gekeken of de tas waterdicht genoeg is. Tegen de verwachtingen is, is de tas bijna 100% waterdicht. Op een enkele plek aan de zijkanten van de tas komen er langzaam druppels door, maar dat is met toevoeging van waterdruk. Bij regen zal de binnenkant van de tas droog blijven.
Er hoeven op dit gebied dus geen verbeteringen te worden gedaan.


Trektest
Om uit te zoeken welk stiksel het beste voor de tas gebruikt kan worden, is een trektest gedaan. Er zijn verschillende steken met elkaar vergeleken, om te onderzoeken welke steek de meeste kracht aan kan.


Conclusie: de meeste soorten stiksel verzwakken de band, vanwege de vele gaatjes die op een klein vlak worden gemaakt. Daarom scheuren de banden vaak als eerste op de plek waar er genaaid is. Zigzagsteken zijn de enige soort steek waarbij de fietsband scheurt op een willekeurig ander deel. Daarom is ervoor gekozen om deze te gebruiken in het eindmodel van de tas.
In onderstaande PDF is het volledige onderzoek te lezen.
Eco-impact
Om te verifiëren en kwantificeren dat de tas van fietsbanden een daadwerkelijke positieve ecologische impact maakt, is de tas vergeleken met een referentietas en is hiervan een eco-analyse gemaakt.

NORLÄNDER S.G. Bicycle Backpack RPET

REcycling Fietsbanden Schiertas
In de grafieken hieronder is een samengevatte vergelijking te zien van de impact van de twee tassen op het gebied van gebruikte energie en uitgestoten CO2.
In beide grafieken is duidelijk zichtbaar dat de impact van de fietsbanden tas verwaarloosbaar is met die van de referentietas.
Grafiek 1: Vergelijking van de tassen op basis van benodigde energie.

Grafiek 2: Vergelijking van de tassen op basis van uitgestoten CO2.

De volledige individuele LCA's en en het rapport met de vergelijking ervan is te lezen in de hieronder bijgevoegde PDF's.
Norländer S.G. fietstas
Fietsbanden fietstas
Vergelijking beide tassen
Gebruikersonderzoek
Er is gebruikersonderzoek uitgevoerd om te valideren of de tas aan de eisen uit het PvE voldoet en om de laatste verbetergebieden te identificeren. De zaken die tijdens het gebruikersonderzoek uitgezocht zijn betreffen:
Uitstraling van de tas
-
Wat vindt de doelgroep van de uitstraling van de tas?
-
Wat is er mooi en minder mooi aan de tas?
-
Is de uitstraling van de tas duurzaam?
-
In hoeverre stoort de doelgroep zich aan de geur van de tas?
-
Worden de details van de spaakhaakjes en -gespen door de doelgroep gewaardeerd?
Bruikbaarheid (ophanging)
-
Is het zonder instructie duidelijk hoe de haakjes in de tas moeten?
-
Is het makkelijk om de haakjes er weer uit te krijgen
-
Is het makkelijk om de tas op de fiets te bevestigen?
-
Ziet de doelgroep meer in afneembare haakjes of haakjes die aan de tas vastzitten?
Bruikbaarheid (overig)
-
Is het zonder instructie duidelijk hoe de lengte van de tas versteld kan worden?
-
Houdt de tas goed vast?
-
Zit de tas comfortabel op de rug?
-
Is de sluiting van de tas makkelijk te gebruiken?
Wenselijkheid
-
Zijn er mensen die de tas zouden willen hebben?
-
Wat zou de doelgroep maximaal voor de tas betalen?
Resultaten






Berekening hoeveel garen is nodig
Om te berekenen hoeveel garen er nodig is voor één tas (en hoe duur dit wordt) is er een kleine test gedaan. Er is één meter naaigaren gemarkeerd, waarmee vervolgens een zigzagsteek genaaid is. Hierna is de lengte van het stiksel bepaald. Uit de test blijkt dat er met één meter garen een stukje van 16 centimeter genaaid kan worden. Omdat er ook moet worden meegerekend dat er aan de onderkant dezelfde hoeveelheid garen wordt gebruikt, komt dit uit op een vertaling van 200 cm naar 16 cm.

Foto: met 100 cm garen wordt 16 cm genaaid
Genaaide stukken (in mm)
Schouderbanden: 2130
Verstelstukken: 2396
Inklemmingsband: 880
Handhengsel: 640
Lappen stof: 8200
Voor en achterkant aan elkaar: 3070
Haakjes aan de tas: 616
________________________________ +
Totaal: 17932 mm
= 17,93 m
x 12,5 (verdubbelingsfactor)
= 225 meter garen nodig per tas
Vervolgens is berekend hoeveel garen er nodig is voor één tas:
Kostenplaatje

Kostenplaatje (klik op de afbeelding om te vergroten)
Eindresultaat



